شهید با خون خود، جامعه را به حرکت درمی‌آورد و امیدوارم که خون من هم چنین باشد و شهید با خون خود جامعه ظلمانی و بی‌روح را چون روز روشن و نورانی می‌کند و راه را بر دیگران هموار. عزیزانم! شهید زنده و ناظر است.

شهید ولی الله چراغچی در هجدهم فروردین ماه سال 1364 به شهادت می رسد. در سی و پنجمین سالروز شهادت، روایت هایی درباره ایشان به نقل از خانواده و همرزمان می خوانیم.

فرماندهان اطلاع می‌دهند که آبادان در محاصره کامل است و هیچ راه نجاتی باقی نمانده است؛ آخرین گلوله را برای کشتن خود نگه دارید تا زنده به دست دشمن نیفتید...

«سردار میرزامحمد سلگی فرمانده‌ی شهیدانی است که خون قلبشان را نثار حسین علیه‌السلام کرده‌اند. او از تبار انصارالحسین علیه‌السلام است و حاضر نیست سرمایه‌ی گمنامی را در این دنیا با هیچ قیمت معاوضه کند. مشکل کار اینجاست که او بیان خاطرات خود را نوعی «حدیث نفس» می‌داند و از نظر او باید همچنان مهر سکوت بر لب زد و گمنام ماند و این معامله یعنی عملکرد خود در ۸ سال دفاع مقدس را برای فردای خود و قیامت «یوم تبلی السرائر» گذاشت.»

ساعت هفت و سي دقيقه صبح يک جمعه زمستاني در سال 1387 ، زماني است که توفيق زيارت مزار متبرک چهارمين شهيد محراب آيت الله اشرفي اصفهاني نصيب نگارنده مي شود. تخت فولاد اصفهان مکان تاريخي و مقدسي است که حضور شهداي دفاع مقدس قداست آن را دو چندان کرده است. صبح جمعه و حضور در اين مکان، خاطره اي است که هرگز فراموش نمي شود.

در نخستین روزهای سال که شمیم بهار در کشور پیچیده است، با مروز زندگی شهدای فاطمیون که در فروردین ماه به شهادت رسیده اند، نام و یاد آنها را گرامی می داریم.