شهید «محبعلی کیهانی» سرباز دلیر و مؤمن جمهوری اسلامی ایران، در تاریخ 18 شهریور 1366 در پی حمله هوایی نیروهای بعثی عراق به دکل صدا و سیما در کرندغرب، به همراه تعدادی از همرزمانش به شهادت رسید. این قهرمان در دفاع از وطن و آرمان‌های انقلاب اسلامی، جان خود را فدای میهن کرد.
شهید«علی مردان جهان آرا» در دست نوشته اش آورده است: پدر جان، اگر از راه لطف و محبت خواسته باشید که از احوالات اینجانب باخبر شوید، الحمدالله نعمت سلامتی برای من برقرار است و امید دارم به زودی این وضعیت تازه و روشن گردد. هیچ گونه نگرانی ندارم، تنها غم من دوری دیدار شماست. اکنون در پادگان رِیجاب و در جبهه چناره به دفاع از اسلام و حق علیه باطل مشغول هستم.
شهید«احمد مقدم راد» می گوید: اکنون که حسین زمان، امام خمینی (ره)، ندای «هل من ناصر ینصرنی» سر داده است، چگونه مسلمان می‌تواند آرام بنشیند و ندای امامش را لبیک نگوید؟ پس من وظیفه شرعی و انسانی خود دیدم که اکنون که به اسلام و قرآن عزیزمان تجاوز شده است و کتاب‌مان مورد حمله کافران قرار گرفته، به جبهه حق علیه کفر بشتابم تا شاید بتوانم گوشه‌ای از وظیفه خود را انجام دهم.
«خلیل یزدانی» همکار شهید می گوید: شهید سلیم قنبری، قاضی دلسوز و حقوق‌دان بسیجی، با نگاهی متفاوت به عدالت و اخلاق، در مسیر خدمت به مردم و برقراری صلح در جامعه، همواره در جبهه‌های قضائی و اجتماعی پیشگام بود. او در سن 45 سالگی به دست یک شرور مسلح در شهرستان روانسر به شهادت رسید، اما یاد و خاطره‌اش همچنان در دل‌ها باقی است.
شهید «رجبعلی بنی عامریان» در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: پدر و مادر گرامی و مهربانم اگر به فیض شهادت رسیدم هیچ ناراحت نباشید که دشمنان اسلام با این شادی به عزا نشینند که آری پدران و مادران مسلمان چنین فرزندانی را تربیت کرده اند.
شهید«حبیب اله بنی بیات» در بخشی از وصیت نامه اش تاکید می کند: همسرم تا آنجا که می توانی از بچه هایم مواظبت کن و آنها را چنان خوب و با اخلاق تربیت کن که پس از من ادامه دهنده راه شهدای عزیز باشند تا که دشمنان اسلام فکر نکنند راه شهدا ناتمام می ماند.