شهيد احمد تاج بخش: به ياد زينب مظلومه صبر كنيد
((ربنا اننا سمعنا مناديا ينادي للايمان ان امنوا بربكم فامنا ربنا فاغفرلنا ذنوبنا و كفر عنا سيياتنا))
خدا كريم است خدا رحيم است خدا بزرگ است خدا صاحب نعمت است خدا هدايت‌گر است خدا است كه بندگان را مي‌پروراند و به رشد مي‌رساند و به انچه كه خير انها است هدايت مي‌كند .
من از نعمت خدا در نهايت رضايت هستم خداوند نعمتش را بر من تمام كرده است و بر گناهانم پرده استتار كشيده و بارها در سختيها ياورم شده و مرا به صفاتي كه دارا نبوده‌ام از حسنات در ميان ديگران معروف كرده و به انچه كه لايق نبوده‌ام رسانده است
((الهي انت كما احب فاجعلني كما تحب))خدايا من از تو راضي هستم تو هم ازمن راضي باش خدايا به من نعمت دادي كفران كردم فرصت دادي هدر دادم امتحان كردي موفق نبودم بارها به درگاهت توبه كردم و بارها توبه شكستم و تو باز مرا از خودت نراندي خدايا اگر ديگري بود كه گناهم را ببخشد به او پناه مي‌بردم اما جز تو كسي را ندارم خدايا از خشم و غضبت جز به رحم و احسانت به چه چيزي پناه برم ؟
خدايا به من نعمت جهاد دادي نعمت دادي كه به نداي منادي حق لبيك بگويم اما افسوس كه جهادم ناقص و سعي ام ناكافي بود خدايا اكنون در اين لحظات كه شايد اخرين روزهاي زندگيم باشد باز هم به درگاه تو اي بزرگ بنده نواز و اي بخشنده گنهكاران توبه مي‌كنم ((اللهم اغفرلي كل ذنب اذنبته)) توبه‌ام را بپذير و قلبم را مطمئن و ايمانم را كامل و مرگم را شهادت قرار ده .
و اما مادر عزيزم ، مادر رنج ديده‌ام مادر سختي كشيده‌ام بخدا از رويت شرم دارم از روي تو مهربان مادر و مادربزرگهايم شرم دارم كه با اين همه سختيها داغ ديگري بر داغهايتان مي‌افزايم اما صبر كنيد به ياد زينب مظلومه صبر كنيد.
بدانيد كه من لايق و شايسته شما نبودم و خدا بهترين نعمتهايش را به خاطر انچه كه برايم زحمت كشيديد به شما عطا كند. از خداي متعال مساله دارم رحمت بي اندازه اش را براي شما و امرزش و مغفرتش را براي روح پدر عزيزم كه هرگز نتوانستم باقيات صالحاتي برايش باشم، ارزانی دارد. ((اجركم عند الله ان شاءالله))
خدايا من از پدر و مادرم و از خانواده‌ام راضي هستم خدايا بر من مهربان بودند تو نيز از انها راضي باش و بر انها مهربان باش خدايا هرگز به رنج و ناراحتيشان راضي مباش .
خواهرم را به حجاب و رفتار اسلامي و برادرم را به حسن خلق و اهميت دادن به فرايض و مسايل دين توصيه مي‌كنم همينطور به تمام دوستان و برادران عزيزم ياداور مي‌شوم كه گناه انسان را به سقوط مي‌كشاند گناه نكنيد .
از همه دوستان و برادرانم و انها كه با من برخورد داشته و حقي به گردن من دارند و برادراني كه با من عقد اخوت خوانده‌اند بخصوص از برادر عزيزم حسين كه بسيار در حقش بد كرده‌ام حلاليت مي‌طلبم همه شما را از جان و دل دوست داشتم و دارم از دعاي خيرتان فراموشم نكنيد .
از ثلث آنچه دارم با انكه نماز و روزه قضا ندارم ولي احتياطا يك سال نماز و يك ماه روزه برايم بگيريد .همينطور مبلغ هزار تومان رد مظالم برايم بدهيد كه اگر ديني از كسي به گردن دارم پاك شود به كسي مقروض نيستم غير از يك ليوان كه از سپاه مشهد موقعي كه انجا بودم دراختيارم بود و نتوانستم تحويل بدهم .
خداوند با نظر رحمت خودش به همه شما و ما عنايت كند و مقام شهداي واقعي و همنشيني با اباعبدالله الحسين را قسمت ما نمايد ان شاء الله. به برادرم توصيه مي‌كنم ازدواجش را به خاطر من عقب نيندازد بداند كه شادي من در خوشبختي خانوده‌ام مي‌باشد به هر حال راضي نيستم بخاطر من ازدواجش را عقب بيندازد ولو انكه ازدواجش با تشييع جنازه من يك روز باشد . «احمد تاج‌بخش در تاريخ 15/11/1364»
