شهید محمدصادق سالم
در زمستان سال 1347 در استان بصره، شهرستان مدینه، به دنیا آمد و در میان خانواده ای مومن بزرگ شد، پدر بزرگش حاج فاضل در میان مردم آبرودار بود و مردم برای حل مشکلاتشان به سراغش می رفتند، بزرگ قوم و کلامش نافذ بود، و همه به او احترام می گذاشتند. حاج فاضل علاقه ی خاصی به علما و رجال منبرهای حسینی داشت، لذا مُضیف، و سپس مکان پذیرایی اش محل حضور مردان علم از جمله شیخ محمد رضا مظفر و شیخ ابراهیم فرح الله و شیخ شهید طارق دیری و دیگران بود.
پدر شهید محمد صادق، حاج ابوابراهیم مجاهد بود که به خاطر تدین و ایستادگی در برابر بعثی ها و جهاد طولانی در نیروهای بدر، معروف گشته بود.
ابتدایی را در مدرسه ی اتحاد کامل کرد، سپس به راهنمایی رفت ولی به خاطر تحت تعقیب بودن خانواده اش توسط رژیم، موفق به تکمیل آن نگشت. پس از آنکه یکی از فرزندان خانواده، شهید استاد خیرالله که به روستای فداغیه یکی از روستاهای شهرستان فاو تبعید و سپس دستگیر شد و در 7/3/1359 اعدام گشت، شبانه به همراه خانواده در 28/6/1359 به هور – صلین - روانه و از آنجا به ناصریه رفتند و پس از اینکه 4 ماه را در اطراف منطقه ی صافیه و در ضیافت شیخ عشیره مرحوم کریم معارچ خفاجی سپری کردند، تصمیم به انتقال به صحرای شهرستان زبیر نمودند و از آنجا از مرزهای ترکیه عبور کردند.
یکسال و نیم را محمد صادق در کویت گذراند و در دفتر شخصی به نام ابوعبدالله دوسری که از گروهای سلفی بود کار کرد، این شخص پس از آزمودنش او را امین و صادق یافت به همین دلیل دوستش داشت و مورد احترامش بود. به همراه خانواده به جمهوری اسلامی ایران مهاجرت کرد و هدفش پیوستن به پادگان مجاهدان بود، پس از مدت کوتاهی از رسیدن، به نیروهای شهید صدر در شهر اهواز پیوست و پس از فراگیری دوره ی آموزشی به گروه های جهادی ملحق شد و مسئولین نتوانستند به خاطرکم سن و سالی اش مانع پیوستن او شوند.
با مجموعه ی شیخ عبدالکریم تمکین خطار معروف به شیخ سلام ظالمی و این شهدا : ابو حیدر فدایی، ماجد عبدالواحد، ابونازک بصری، محیی عبدالحسین، ابوزکی منصوری، محمد سعید عبدالنبی، ابوجهاد بصری، و غیره مشارکت داشت که در جنوب شرق شهر بدره بودند.