شهید حسین چتر زرین: پيام شهيد نويد بخش حركتى بزرگ و هدفدار به سوى سعادت دنيوى و اخروى است
بسم الله الرحمن الرحيم
احسب الناس ان يتركوا ان يقولوا آمنا هم لايفتنون(عنكبوت 2)
«آيا پنداشتند مردمان كه واگذاشته مى شوند كه بگويند ماتنها ايمان آورديم و ايشان‌راامتحان نكنيم»
آرى انسانى كه خط پيدا كرده، عاشق شده و هدفهاى بزرگ بشريت را شناخته و انتخاب كرده، او ايمان آورده و به امنيت رسيده و هر چه هم كه امتحان شود و آزمايش (كه بزرگترين‌آزمايش است) او هيچ خوف و حزنى ندارد. نه ترسى از آينده دارد و نه تزلزل در حال او مى رود و ارزشهاى بزرگ انسانى را زنده مي كند.
پدرم، مادرم، برادرانم، خواهرانم يك زمان ظلم همه جا رامي گيرد، طاغوت حاكم مي شود، قلبها همه تاريك و متروك است. روحها خالى از عشق افروز است. دلها بى عشق و بى حب محبوب، رگهاى جامعه بى خون ارزشهاى انسانى و الهى به دست فراموشى سپرده شده، همه در مردابهاى ضد انسانى غوطه ور شده اند. كوله بار بشرى به جز گناه چيز ديگرى نيست. آن لحظه هايى كه نه نور اميد است كه از دريچه اى بتابد كه ارزشى بيافريند و نه حركتى و نه ذوقى و نه شوقى، آن وقت در آن لحظه است كه خون شهيد، پيام شهيد، حركت شهيد به سوى خدا، عروج او به سوى خدا، پرواز او به سوى خدا، خودنمايى مي كند و تمامى هستى را رونق مى‌بخشد و شراره هاى عشق را بر جان و تن سرد انسانهاى استحمار شده و استعمار شده و استثمار شده و شيطان زده مي زنند و باعث مي شود كه چهره واقعى انسانها به آنها نشان داده شود. آن وقت پيام شهيد نويد بخش حركتى بزرگ و هدفدار به سوى سعادت دنيوى و اخروى مى شود.
آرى اين است كه شهيد شاهد است، حى‌است، حاضر است، بر همه زمانها و مكانها، عصرها و نسلها و با خون خود خط سرخى بر روى مستكبران مي كشد و با آن نگاههاى ربانى كه در لحظه شهادت دارند ارزشهاى گمشده و فراموش شده انسان و الهى را زنده مي كنند. مگر نشنيده ايد كه حسين (ع) آموزگار بزرگ شهادت با خون خود، آزادگى و مختار بودن و عاشق بودن و الهى بودن انسان را مهر كرد و به همه تاريخ درس داد و قلب را فتح كرد و شمع تاريخ شد و سوخت و به بشريت روشنايى و نور بخشيد، جان داد مثل شمع سوخت و شكافنده بين تاريكى و نور شد.
مخلص حسين چتر زرين براى دومين بار به جبهه شدم چون خبر حمله‌اى را داشتم دوست داشتم كه در حمله شركت كنم تا خداوند بزرگ را با قلب و روح و فكر و عمل و نيت خود ايمان بياورم. مگر نه اين است كه مومن واقعى باخون خود وضو مي گيرد و به نماز عشق مى ايستد. مگر نه اين است كه ارزش هر انسانى به عشق اوست.
آرى من رفتم تا با خون خود با خط انبياء و امامان و ولايت فقيه ميثاق ببندم. مادر جان فرزند تو زنجيره‌هاى اسارت و بردگى و خود فروشى را پاره كرده و آزادشده و فقط مي خواهد براى خدا كار كند. اسير شكم و دنيا و اين تجمل پرستيها و آن افكارهاى احمقانه نيست. او رفته و تمامى سنگرهاى ضد انسانى و ضد ارزشى را فتح كرده و سر سپرده خدا و اسلام شده و به اطاعت و عبوديت و اخلاص رسيده. البته اگرخدا قبول كند.
مادر عزيزم فرزند تو انتخاب كرده و راهى چون شهادت را هدف دارد. چون «الى ربك‌المنتهى اليه ترجع الامورواليه المصير » (قرآن نيست ) و عشق به لقاء خدا و عشق به وجه خدا. آرى مادرم آن عشق هاى بچه گانه وكودكانه در ما از بين رفت و تبديل به عشق بزرگ و به وسعت هستى شد كه غرب و شرق را حيرت زده كرد. فرزند تو تا بر كندن ظلم، استعمار و استبداد، استكبار و شياطين مي جنگد و با سلاح ايمان و شور و عشق به حضرت حق و در رفتن به سوى حق سر از پا نمي شناسد و اسير دنيا و دنياداران و شكم و شهرت طلبى و رياسات طلبى و شهوت طلبى و قدرت طلبى نيست. مادر جان، پدرجان، هميشه در صحنه باشيد. لحظه اى خدا و انقلاب اسلامى را فراموش نكنيد. مبادا به خاطر من گريه و زارى كنيد. گريه شما و ناله شما بايد براى مظلوميت سرور شهيدان حسين (ع) و اكبر جوان باشيد. تازه من هم جان ناقابل خود را در راه عشق به حسين (ع) مي دهم. خدايا امام ما را، مشعل اتحاد ما را ، اميد ما را، قوت‌قلب ما را، محور تمامى حركتهاى ما را، آفتاب انقلاب ما را تا انقلاب مهدى نورش را بر دلهاى سرد و متروك ما منور بگردان.
خدايا بارالها، امت مارا، امتى مسئول، متعهد و دلسوز بگردان.
خدايا، ارزشها در دنياى غرب وشرق فراموش شده و از بين رفته، اين ارزشهاى بزرگ به دست امت شهيد پرور ما دارد زنده مي شود، خدايا هر چه زودتر اين ارزشها را به امتهاى جهان سوم صادر فرما.
خدايا، پاهاى ما را در سرپل صراط نلرزان و ما را پيش رسول الله و ائمه هدى خجالت زده نكن.
خدايا، امام مهدى فرزند زهرا را منجى عالم بشريت را فرزند صراط مستقيم را هر چه زودتر براى تحقق عدالت برسان.
