شهید داود اسماعیل غلام؛ عضو نیروی دریایی ارتش

داود از هر نظر عالی بود. در چابکی و توانمندی و دلسوزی و مهربانی نظیر او را ندیده­ام. بسیار هم فهمیده بود در دوران کسب علم هم خوب درخشید. بعد از طی مدارج مختلف تحصیلی به استخدام نیروی دریایی ارتش درآمد و بعد از آنکه توانایی و استعداد خویش را به نمایش گذاشت برای طی مدارج عالیّه برای تحصیل به آمریکا رفت.

با شروع انقلاب اسلامی ایران پس از نه ماه به کشور برگشت و با درجه به خدمت نیروی دریایی ارتش با عزمی راسخ پرداخت. از آنجائی که جنگ تحمیلی یک جنگ ناجوانمردانه بود داود در آذر ماه سال 59 یعنی چند ماه پس از شروع جنگ تحمیلی برای دفاع از حریم کشور اسلامیمان به جبهه­های خرمشهر رفت و در یک دفاع جانانه که تمام همرزمان او از دلاوری داود برای ما سخنها نقل کرده­اند در یک درگیری به شهادت رسید. پیکر او تا دو سال مفقود بود. چون در آن مکانی که شهید شده بود اجساد بقیۀ شهداء هم بودند و پس از فتح خرمشهر تنها بازمانده آن درگیری خونین که یکی از همرزمان داود بوده است محلّ شهادت ایشان را شناسایی می­کند و بدن داود را بعد از دو سال پیدا کردند و ما تحویل گرفتیم.

پیکر او در کنار بقیّه شهدای راه آزادی و انقلاب میهن در گلزار علی ابن جعفر (ع) قم به خاک سپرده شد. شهید داود بسیار بچّه خوبی بود. بسیار هم با وفا و صمیمی و خوب بود. بعضی اوقات هم در همین مسیری که ما در این جادّۀ روستا فعالیّت می­کردیم و کار می­کردیم داود می­آمد و به ما سر می­زد. از ما دلجویی می­کرد و حالِ ما را می­پرسید. داود جوان رشیدی بود و در میان هم نوعان خود بی­نظیر بود.