شهید رضا دوستدار: در مرگ من ماتم نگيريد همه شهداء از این آب و خاک هستند
و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون
اكنون كه عازم مأموريت هستم وصيتنامه مزبور را در حال خلوت با پروردگار بارى تعالى مىنويسم و اميد است كه با اجراى آن روحم را شاد نماييد.
مادر گرامى، پدر بزرگوار بر شما بشارت باد كه خداوند اين سعادت را نصيب شما كرد كه فرزندت شهيد شد البته اگر خدا قبول در راه تحقق آرمانش كند. دعا كنيد كه خداوند فنا شدن اين جسم بىارزش را مورد قبول قرار دهد.
مادر مهربانم پدر بزرگوارم، برادران و خواهرانم آيا مىدانيد هدف از خلقت ما چه بوده است؟ مىدانيد زندگى اين دنيا ابدى نيست؟ و بالاخره مىدانيد كه همه رفتنى هستيم پس چرا وقت را تلف مىكنيم؟ چرا با توجه به جنايات فجيعى كه آمريكا و عمالش انجام مىدهند ساكت نشستهايم؟ عزيزان من مگوييد بچههاى من با ديگران فرق دارند.
انتظارم از پدر، مادر، برادران و خواهرانم اين است كه:
1-در مرگ من ماتم نگيريد و در نظر داشته باشيد برادرانى را كه در جبههها و در مكانهاى ديگر شهيد شدند از اين آب و خاك هستند.
2-هميشه به ياد مستمندان باشيد و برنامه زندگى خود را طورى تنظيم كنيد كه به جاى نشست و برخاست با افراد منافق و فرصتطلب با كسانى معاشرت كنيد كه با عمل خود انقلاب را يارى مىدهند.
3-هميشه گوش به فرمان امام خمينى باشيد و از اين نعمت گرانبهايى كه خدا نصيب ما كرده است حداكثر استفاده را بنماييد.
4-اگر از جسم و قالب ظاهرى روحم چيزى به عنوان جنازه باقى بود به هر شكل و صورتى كه هست در شيخان دفن كنيد.
اميدوارم كه به خواستههاى من عمل كنيد و ديگر از شما مىخواهم در چهلم و سالم مجلس جشن بگيريد و سخنرانى درباره نقش شهدا در كردستان كه هم از مرز يعنى مقابل و هم از داخل يعنى پشت سر به آنها حمله مىشود و اين سربازان و پاسداران شجاع با تمام نيرويشان در راه تحقق بخشيدن اسلام به رهبرى امام امت خمينى كبير با جانبازى با اين مزدوران مبارزه كردند و تسليم نشدند.
وصيت مرا فراموش نكنيد من نزد معشوقم الله هستم اميدوارم شما كه عاشقان راه او هستيد با شهادت به عشق خود كه رب العالمين است برسيد.
12/6/60 رضا دوستدار
منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم