شهید دی ماه
شنبه, ۲۵ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۱۹
شهید سید نعمت اله حسینی فزرند سید حسین در سال 1346 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. او در تاریخ 4/10/65 در عملیات ظفرمندانه کربلای 4 در منطقه شلمچه خرمشهر در حین درگیری قوای اسلام بر کافران بعثی صدام بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر و گردن به فیض عظیم شهادت نائل و به ملکوت اعلی پیوست.

بسم الله الرحمن الرحیم

شهید در شب میلاد حضرت علی بن موسی الرضا (ع) هشتمین پیشوای عالم تشیع برابر چهارم مهرماه 1346 شمسی در شهر مقدس خون و قیام قم متولد شد. پس از دوران طفولیت تحصیلات ابتدائی را به پایان رسانید و به مدرسۀ راهنمایی مولوی راه یافت. در پایان تحصیلات ابتدائی انقلاب اسلامی ایران به رهبری زعیم عالیقدر امام خمینی شروع شد و او با سن و همگام با سایر اقشار ملّت در راهپیمایی­ها و تظاهرات و پخش اعلامیه شرکت به سزایی داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ضمن ادامه تحصیل در دبیرستان صدر و سپس در دبیرستان امام صادق (ع) پا به پای جوانان پر شور و حزب الله فعالیت خود در بسیج را آغاز کرد. اوّلین اعزام به جبهه­های نور علیه ظلمت بود به علّت کمی سن بسیج ایشان را نپذیرفتند که به عنوان امدادگری به منطقه سر پل ذهاب اعزام و مدت 3 ماه در خط مقدم مشغول انجام وظیفه بود و پس از بازگشت ضمن ادامه تحصیل باز در جبهه­های نبرد حق علیه باطل شرکت می­کرد. در چند عملیات من جمله در عملیات والفجر 8 شرکت داشت و پس از بازگشت دیپلم خود را از دبیرستان امام صادق (ع) با موفقیت دریافت کرد تا اینکه در دهم شهریور سال 65 مدت 3 ماه عازم جبهه شد. پس از اتمام این دوره برای دیدار با خانواده به مدت 3 روز به مرخصّی آمد. ضمن آخرین وداع با خانواده و دوستان و آشنایان عازم سرزمین عشق و شهادت گردید و سرانجام در مورّخه 4/10/65 در عملیات کربلای 4 مرغ جانش که دیگر تاب تحمل این زندگی خاکی را نداشت به جوار قدسی عروج یافت.

 شمّه­ای از خصوصیات اخلاقی شهید این بود که او از همان کودکی وجودش آئینه انعکاس نور الهی بود. کلمۀ مبارزه از زبانش نمی­افتاد برای حرف حقّ همیشه حاضر جواب بود. هرگز در دل ترس و وحشتی نداشت. دنیا را مکان گذر و آخرت را پایگاه ابدی می­دانست. با آن سن کم بعضی مواقع خانوده را ارشاد می­کرد و می­گفت فراموش نکنید مملکت را ویران کردند و به دست این انقلاب دادند. بعد از آن جنگ تحمیلی را به پا نمودند که حاصل آن هزاران شهید گلگون کفن اسلامی است که نظاره­گر اعمال و کردار ما می­باشند.

از هفت سالگی واجبات الهی را عمل می­کرد. در نماز جمعه و جلسات مذهبی همیشه شرکت فعّال داشت. به خطّ امام و روحانیّت علاقه مبرمی داشت. زمانی که کسی به انقلاب حرفی می­زد بی­تفاوت نبود و فورا جلوی حرف آنها را می­گرفت. در اکثر ارگانهائی که در خطّ امام بودند من جمله حزب جمهوری عضو وفادار و با ایمان بود. اهل تقوی و در تمام دوران زندگیش سر بزیر و مظلوم بود و شهادتش نیز مظلومانه بود و تمام دوستان و آشنایان او را دوست داشتند. و به محض شنیدن خبر شهادتش متأثر و ناراحت شدند آری آنانکه اهل تقوا هستند زندگی در آخرت را در کنار ائمه اطهار ترجیح می­دهند بر زندگی در این دنیای فانی.

منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده