شهید عباس شعبانیان؛ جبهه را تکلیف خود می دانست

عباس شعبانیان در سال 1343 در ده تسلم بدنیا آمد و کار پدرش بارکن بود و از این شهر به آن شهر می رفت بعد از مدتی عباس دو سالش شد ما به تهران رفتیم آنجا یک مغازه شریک بودیم و هر جوری بود وضع زندگی را می گذراندیم خیلی احساس خوبی نداشتیم همیشه به ناراحتی و سختی زندگی میکردیم.

تا اینکه این بچه رفته رفته بزرگ شد و ما به قم آمدیم و او به مدرسه می رفت و موقع درسش به تکالیف خود می رسید و بقیه را در مغازه پدرش می گذراند و کمک پدرش می کرد و موقع مساجد که می شد از کار می کشید و به نماز خود می پرداخت تا اینکه انقلاب شد.

او همیشه در تظاهرات و راهپیمائی ها شرکت داشت. چندمین بار بدست مزدوران پهلوی کتک خورد ولی باز هم به راه خود ادامه می داد. اصلاً دلش نمی خواست حق کسی زیر پای ظلم برود. موقعی که جنگ تحمیلی شد و امام گفتند تکلیف است باید به جبهه بروید برای چندمین بار به جبهه رفته و هر موقعی که به مرخصی می آمد برایم می گفت : مادر من اگر لیاقت شهادت را داشته باشم آرزیم شهادت است و نباید بگذاری دشمنان از ناراحتی تو شاد بگردند و رفت و بعد از مدتی به درجه رفیع شهادت نائل گردید .

منبع :اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم