فرازی از زندگی شهید «محمد قاسم رجبی»

نوید شاهد البرز؛ شهید «محمد قاسم رجبی» در سال 1311، در گرگان در خانواده ای مومن و متدین به دین مبین اسلام دیده به جهان گشود و هوای پاک شمال و محیط سر سبز و شاداب آنجا دوران کودکی تا جوانی او را در بر گرفت و پس از طی دوران کودکی در سن هفت سالگی وارد دبستان شد و سپس دوره راهنمایی را نیز پشت سر نهاد.

  وی برای کسب رزق و روزی حلال به کمک و یاری پدر شتافت و مدتی را به کار رانندگی مشغول شد. او وسیله ای بود برای دستگیری و کمک به خانواده ای بی سرپرست و ایستادگی در برابر هر نوع نابرابری و در چنین حالی بود که بالاجبار به خدمت زیر پرچم در ارتش نظام طاغوت روانه گردید، نظامی که هیچ با روح و سرشتش سازگاری نداشت و او با هر مشکلاتی که بود این دو سال و اندی را پشت سر نهاد و پس از آن مجددا به شغل قبلی خویش بازگشت.

وی با پایان خدمت سربازی با خانواده به تهرانعزیمت کرد و سعی نمود تا مشکلات فراوان آنها را حل نماید و در همین زمان انقلاب به اوج خود رسید و او مشتاقانه به استقبال انقلاب شتافت و تا می توانست از کمک زیادی به این حرکت عظیم دریغ ننمود و بعد از پیروزی انقلاب و پس از آن، شروع جنگ به این فعالیت وسعت بیشتری بخشید، و تا آنجایی که از دستش ساخته بود به دولت و فرهنگ زدگان کمکهای مادی و معنوی می نمود.

شهید بعد از پشت سر نهادن مشکلات فراوان بعد از فوت پدرش و سر و سامان دادن خانواده خود در سال 1360، در عید سعید فطر ازدواج نمود و ثمره این ازدواج یک فرزند بود و هنوز چند ماهی از زندگیش نگذشته بود که از طریق بسیج به جبهه «شلمچه» اعزام شد و سرانجام بعد از دلاوریها و رشادت های فراوان در تاریخ یکم خردادماه 61، مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل گردید و پیکر پاکش هنوز در مرزهای کشورمان به حراست از خاک میهن می پردازد.

از خانواده شهید منقول است که او تا پایان عمر فراز و نشیب های زیادی را پشت سر نهاد. برادر و خواهرانش را بزرگ و پدرش نیز از دنیا رفته بود. وی همچنان به کار و تلاش ادامه می داد و هیچگاه از رنج و دشواری آن شکایت نداشت و از اینکه بهترین دوران عمرش را صرف خانواده کرده ابراز مسرت می نمود.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری