"علی" با رفتارش ما را شیفته خود کرده بود
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهید علی بازدیدی، یادگار «توکل» بیستم دی ماه سال 1347 در روستای نیشاق میانه دیده به جهان گشود. او بسیار خوش اخلاق و دلسوز بود و به پدر و مادر احترام می گذاشت. هرگز کسی را از خود نمی رنجاند و به همین علت همه و حتی همسایه ها بسیار به او علاقه مند بودند و بعد از شهادتش به خاطر از دست دادن او بسیار متأسف بودند.
از تعبد و حضور در مسجد و شرکت در مراسم دعا هرگز غافل نمی شد و در مراسم عزاداری ائمه (ع) و همچنین میلادها حضوری پرشور داشت. با فرا رسیدن زمان خدمت سربازی، لباس مقدس رزم را بر تن نمود و عازم جبهه های نبرد شد.
پس از پایان یافتن دوران سربازی، روح بلندش همچنان عطشناک حضور در محیط نورانی و پر شور جبهه ها بود. این بار با پوشیدن لباس مردان مخلص بسیج، بار دیگر راهی صحنه های نبرد گردید. در این ایام بود که والدینش تصمیم گرفتند تا برای او دختری را به عنوان همسر برگزینند و از او خواستند تا بماند و ازدواج کند که ایشان نیز دختری مومنه را به عقد خود درآورد، اما او همچنان مشتاق حضور در جبهه بود.
شهید در آخرین مرخصی خود که دو هفته طول کشید، حالات و رفتارش متفاوت شده بود، در این مدت بسیار عبادت می کرد و اوقات زیادی را به تلاوت قرآن می پرداخت و اکثر شبها را تا صبح به عبادت و راز و نیاز می پرداخت و مادر بزرگوارش او را تشویق به حضور در جبهه و شهادت می نمود و به او می گفت: دوست دارم در راه اسلام به شهادت برسی. بالاخره عازم جبهه شد و در هجدهم تیرماه سال 1367 روح بلندش به سوی آسمان ها پر کشید.
روایتی از پدر شهید:
خیلی به من و مادرش احترام می گذاشت. به خاطر دارم وقتی از محل کار بر می گشتم آب می آورد و دست و پای من را می شست، تا این حد به ما احترام می گذاشت.
