آخرین کلام شهید کمان‌‎کش؛ میخواهم همانند قافله سالارکربلا به شهادت برسم

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهید حمید کمان کش، یادگار «احمد» و «همدم» شانزدهم مردادماه سال 1345 در روستای مامازند از توابع شهرستان پاکدشت به دنیا آمد. وی تا دوم توسطه در رشته انسانی درس خواندو سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر چهارم بهمن ماه سال 1365 در شلمچه یر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر اورا در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.

 

 

آخرین روز دیدار بود، چشمان مادر دایم قامت رعنایش را سیر می‌کرد، گویی آخرین دیدار آن سروروان، دل به باغ معطری کشانده بود که نمی‌خواست از آن فضای جانبخش بیرون آید.

از گفتگو با آن پرنده عالی آوازه سیر نمی‌گشت؛ شاید این آخرین کلام مادر با حمیدرضا بود. مادر جان حالا که می‌روی خدا پشت و پناهت اما تکلیف درست چه می‌شود؟ لبان متبسم آن عاشق شیدا گشوده شد و ترنم کلامش این بود؛ «راهم را انتخاب کرده‌ام و قصد آن دارم که چون قافله سالارکربلا جام شهادت نوشم.»

در گفتگوی تلفنی با خواهرش مهربانش که از او می‌پرسد:  «برادرم کی باز می‌گردی؟» می‌گوید: «تا انقلاب مهدی(عج)» و او که در آخرین شب حیات وداع نامه خویش را به مادر و پدرش نوشت که: «من امانت الهی در دست شما بودم و از تقدیم امانت به صاحبش دل نگران نباشید.»

عزیزی که از همرزم خود می‌خواهد در غروب آفتاب جبهه از او عکسی بگیرد. ولی مجال نمی‌یابد و چیزی نمی‌گذرد که آفتاب عمرش غروب می‌کند تا آفتاب تابنده اسلام تا ابد بدرخشد.