معرفی کتاب/ «برگی از تاریخ سرخ زندگی‌ام»
به گزارش نوید شاهد استان قم، کتاب «برگی از تاریخ سرخ زندگی‌ام» از مجموعه کتاب های گردآوری شده در بیان دوران دفاع مقدس می باشد که دربرگیرنده روایت زندگی و خاطرات، از حماسه دلاور جنگ تحمیلی شهید «محمد حسین درفشی» است.
این کتاب به قلم خانم "مرضیه یزدی" از نویسندگان حوزه ایثار و شهادت به رشته تحریر درآمده و در سال 1390، با تعداد 155 صفحه، توسط انتشارات روزاندیش منتشر شده است.
آنچه در این کتاب می‌خوانید زیباترین نکات آموزنده عقیدتی، اخلاقی، روانشناسی و فعالیت های فرهنگی شهید حاج محمد حسین درفشی گردآوری شده است. ثبت بیش از ۵۰ خاطره به همراه نکات آموزنده کاربردی، جهت مقابله با بحران های زندگی، ایجاد صفا و صمیمیت در خانواده و حاوی معرفی بیش از ۵۰ اثر تربیتی، علوم قرآنی به صورت تصاویر و مطالب مرتبط با تصاویر می باشد.
در صفحه ۳۷ کتاب از برخی ویژگی های شهید، از دیدگاه دوست و هم سنگرش جانباز سرافراز دکتر مجتبی رحماندوست تشریح شده است.
به ویژگی هایی نظیر صداقت، پرهیز از غیبت، زیرکی و تیزهوشی، گره گشایی از کار مردم، پیشقدم در انجام امور، عدم ریا در انجام اعمال، بحاث بودن، جوشش درونی، زود آشنایی، مطالعه فراوان و عمیق، اهمیت به نماز جمعه و حال و صفای درونی پرداخته است.
گره گشایی از کار مردم
هرکسی به مقداری که برای دیگران مفید باشد، در جهان دیگر به منشاء اصلی خیر که همانا اهل بیت علیه السلام هستند نزدیکتر است و از شفاعت آنها بهره مند می شود؛ این ویژگی در حسین عزیز می‌درخشید. هرگاه کاری به او رجوع می شد رد نمی کرد، خود پیش قدم در گره گشایی از مشکلات دیگران بود، خوشی خود را در خوشحالی مردم می‌یافت.
پیش قدم در انجام امور
او لحظه ای نمی توانست بیکار بنشیند. به قول پدر شهید پرورش که میگفت: یک مرتبه ندیدم که محمدحسین در یک وعده غذا همراه دیگران به مدت طولانی کنار سفره بنشیند، یا از دیگران دیرتر می رسید؛ به این دلیل که کاری داشته و نمی‌توانست زودتر حاضر شود و یا زودتر از دیگران بر می خواست. دنبال کاری می رفت و یا وسط غذا با تلفن، برخورد حضوری و به کاری می پرداخت. هیچگاه در محیط اداری نهادها و اماکن دیگر منتظر نبود تا کاری به او ارائه شود، بلکه خودش برای انجام امور پیشقدم بود.
در بخش سوم کتاب در صفحه ۴۷ به برگی از خاطرات همسر در زمان حیات شهادت و پس از شهادت پرداخته شده است.
سفره عقد
همواره در نشست های خانوادگی سعی داشت که اختلاط با نامحرمان نشود و حریم مرزهای الهی شکسته نشود. اظهار نمود در اتاقی که جهت عقد تزیین شده بود بر سر سفره عقد نمی نشیند، چون در اتاق عقد مهمانان و زنان نامحرم حضور دارند؛ هرچند که دارای حجاب اسلامی هم باشند به هنگام عبور از اتاق عقد دایم از ایشان عکس گرفت، سپس جهت داشتن خاطره و عکس انداختن به اتاق دیگری هدایت شدیم که در آنجا عمه بزرگم نیز دستیار دایی می شد، تا از ما عکس بیندازد از طرف ایشان به عمه عکاسه معروف شد.
تشرف به حج
ایشان در سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵، به مدت سه سال ناظر کاروان بود و در عین داشتن مسئولیت سنگین در کاروان به کمک سالمندان و افراد بیمار جهت انجام مناسک حج مبادرت می ورزید. از این مهم تر و جالب تر این که در هر سفر حج جهت تعجیل در فرج حضرت مهدی عجل الله، به ختم قرآن نیز پرداخت و البته ۱ از ۳حج خود را به همسر اختصاص داد.
در صفحه ۱۰۰ این چنین آمده است...
مرتبه اول در سال ۱۳۵۹ و یک سال پس از تشکیل زندگی مشترک با توجه به اینکه ایشان از خدمت سربازی معاف شده بود از آنجا که مقلد امام خمینی ره بودم کلمه باطل و مخالفی بر زبانم جاری نشد و احساس نیاز جبهه به وجود ایشان برایم محرز بود اما فقط دو شبانه روز به طور پیوسته و حتی در خارج از منزل خیابان و غیر گریستم و از خداوند طلب یاری نمودم.
اما در مرتبه آخر و بارها قبل از آن اظهار نمود: در اجر شهادت با من شریک هستی، در هنگام خداحافظی از در یادداشتی حدیثی از امام علی مبنی بر اینکه «جمجمة را در صحنه کارزار به خداوند بسپار» به همراه قرآنی که در ایام عقد از اصفهان برایم خریده بود در ساکش گذاردم و این هدایا در بالا بردن روحیه، در صحنه کارزار با توجه به دست نوشته هایش در جبهه بسیار موثر بوده است.
