شهیدی که روزهای دوشنبه و پنج‌شنبه «روزه» بود
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهیدرضا فتحي عباس‌آبادي، فرزند علي اصغر، در سيزدهم بهمن ماه سال 1339 در كرج در خانواده‌اي مؤمن، معتقد و زحمتكش به دنيا آمد. رضا پس از طي دوران كودكي در هفت سالگي وارد دبستان شد. در همان دوران پدرش را از دست داد و مسئوليت اداره زندگي را به دوش گرفت.
او دوران دبستان را در مدرسه‌ي نادرشاه (شهيد محمد زارع)، دوران راهنمايي را در مدرسه‌ي خشايارشاه (خِرد) و دبيرستان را در مدرسه‌ي «شريعتي» شهداي انقلاب سپري كرد و موفق به كسب مدرك سوم نظري در رشته اقتصاد شد.
او خيلي كم‌رو، كم‌حرف، خوش اخلاق و خوش برخورد بود. رضا نمازش را اول وقت مي‌خواند و در نماز جمعه و جماعت شركت مي كرد و به ديگران نيز اين امر مهم را توصيه مي‌کرد. روزهاي دوشنبه و پنج‌شنبه را روزه بود.
با اوج‌گيري انقلاب او نيز همانند ديگر مردم در اكثر راه‌پيمايي‌ها و تظاهرات عليه شاه شركت مي‌كرد و اكثر اوقات خود را در فعاليت‌هاي انقلابي مي‌گذراند.
خواهرش نقل مي‌كند: «رضا در مدرسه راهنمايي چهارصد دستگاه درس مي‌خواند. در زمان شاه ملعون روزي با يكي از دوستانش قرار مي‌گذارند كه به مدرسه رفته و عكس‌هاي شاه را پاره كنند. شبانه از يك دريچه وارد كلاس مي‌شوند و رضا شروع به پاره كردن عكس‌ها مي‌كند. دوست رضا ترسيده و فرار مي‌كند. از صداي پاره كردن عكس‌ها فراش مدرسه بيدار شده و به شهرباني اطلاع مي‌دهد. رضا را پس از دستگيري به شهرباني برده و كلي شكنجه‌اش مي‌كنند، اما به علت پايين بودن سن و وساطت يكي از آشنايان آزادش مي‌كنند».
او پس از پيروزي انقلاب دست از فعاليت‌هايش برنداشت و به مبارزه با ضدانقلابيون و گروهك‌هاي محارب پرداخت. با تشكيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي عضو اين ارگان انقلابي شد.
رضا ازدواج كرد كه حاصل آن يك فرزند دختر به نام مرضيه است.
رضا در نامه‌اي به خانواده‌اش نوشته است: «چه به جاست كساني هم كه در پشت جبهه تلاش مي‌كنند، سعي مي‌كنند علاقه‌هاي كاذب را از بين ببرند؛ البته قبول كردن ظاهري و زباني كاري معقول و خوب است ولي زماني ارزش پيدا مي‌كند كه دل هم هماهنگي داشته باشد. حضرت علي(ع) در نهج‌البلاغه به اين مطلب اشاره دارند و امام هم در پيام 22 بهمن به اين موضوع اشاره كرد. فداكاري كردن براي افراد مشكل است. مثلاً كسي كه در جبهه زير آتش دشمن قرار مي‌گيرد، با سختي و فشار بايد مشكلات را تحمل كند ولي تحمل همين مشكلات براي كساني كه به درجات بالايي از جهت ايماني و تكامل روح رسيده‌اند آسان است. البته اين هم درجات دارد براي كساني مانند علي(ع) كه بر روي بلندترين قله‌هاي ايمان و تقوا قرار گرفته‌اند، به صورت عشق در مي‌آيد خداوند به همه ما توفيق دهد كه به آن درجات برسيم».
انگيزه او براي رفتن به جبهه رضايت خداوند و ديدار امام حسين(ع) بود.
هم‌رزمانش نقل كرده‌اند: «رضا قبل از شهادت گفت: به پيش سربازان امام زمان(عج)، ما پيروزيم. آرپي‌جي‌ها را برداريد و كافران رانابود كنيد».
رضا در مدت يك‌سال چهار بار به جبهه اعزام شد كه در اين مدت چندين بار مجروح گرديد. در آخرين اعزامش جزو لشكر حبيب بن مظاهر در عمليات خيبر در حالي‌كه عهده‌دار سمت فرمانده گروهان بود، در شانزدهم اسفندماه سال 1362 در جزيره مجنون براثر اصابت تركش از ناحيه سر به درجه رفيع شهادت نائل گشت.
شهيد رضا فتحي عباس‌آبادي در فرازي از وصيت‌‌نامه‌اش نوشته است: «و اما مادرم، همسرم و خواهرانم گرچه نياز بود كه پيش شما بمانم، اما اين دو روزه عمر خيلي سريع مي‌گذرد و اصل آنجاست. خوشا به حال كساني كه اين راه را انتخاب كردند و اين چند روزه عمر را با ايمان به خدا و عمل صالح به پايان مي‌رسانند و از آزمايش‌هاي خدا پيروز و سربلند بيرون مي‌آيند. اميدوارم بيشتر از اين بتوانيد وظايف ديني خود را انجام دهيد». پيكر پاكش را در امامزاده محمد(ع) به خاك سپردند.
انتهای پیام/
