تشویق سربازان ارتش به روزه گرفتن
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید یداله سعادت باقری در سال 1333 در چوگان از توابع همدان چشم به جهان گشود.
وی در تاریخ سیزدهم اردیبهشت ماه 1359 در درگیری با دموکرات های کردستان به شهادت رسید.
از همان كودكی علاقه و استعداد دینی خود را بروز می داد؛ در مسجد حاضر می شد و به نماز اهمیت می داد.
تحصیلات خود را تا پایان دوره راهنمایی روزانه ادامه داد و سپس تا سوم دبیرستان روزها كار می كرد و شب ها به تحصیل خود ادامه می داد.
در جوانی با همت والایی كه داشت از مخروبه بودن مسجد محل در رنج بود، لذا به تعمیر آن پرداخت كه با دست خود آن را سفیدكاری نمود و اكنون به یادگار مانده است.
وی قبل از انقلاب به هوانیروز رفت اما فضای آن وقت ارتش نتوانست او را از حقایق دینی و اجتماعی دور سازد.
درهمان حال هیچگاه در انجام فرائض دینی و اجتماعی كوتاهی نمی كرد و در میان دیگر ارتشیان به تبلیغ دین خدا می پرداخت؛ تاجایی كه این موضوع بر فرماندهان گران آمده او را به خاطر گرفتن روزه و تشویق پرسنل دیگر به این امر و نیز فرستادن صلوات و به استهزا گرفتن فرماندهان طاغوتی به شدت مورد مواخذه و بازجویی قرارمی دهند و به مدت هفت روز زندانی و او را به عنوان یك عنصر سیاسی مذهبی تحت نظر قرارمی دهند كه موضوع پرونده ایشان به فرماندهان عالی رتبه آن زمان كشیده می شود.
در یكی از اسناد كه فرمانده گردان به فرمانده لشگر77 و نیز به ضد اطلاعات ارتش گزارش نموده است چنین آمده است:
برابر اطلاع واصله درجه دار یاد شده بالا «یداله سعادت باقری» تصمیم می گیرد شب مورخه نهم بهمن ماه 1357 را روزه بگیرد و به همین انگیزه شب روز تعدادی از سربازان یگان را تشویق به روزه گرفتن می نماید كه بلافاصله درجه دار مزبور به دفتر من احضار و پس از نصیحت و تذكرات لازم درمورد تصمیمی كه داشت وضع حساس و موقعیت فعلی مملكت به وی گوشزد و او را از روزه گرفتن منصرف نمودم.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به آرزوی دیرینه اش رسید و با آن كه چند ماهی از ازدواج ایشان نمی گذشت لیكن خود را محصور در خانه و زندگی دنیوی ننمود.
شوق خدمت و دفاع از حاكمیت اسلام و قرآن در وجودش شعله ور بود، برای سركوب عوامل ضدانقلاب درگنبد ماموریت گرفت و سراسیمه به آن جا شتافت و تاپای جان جنگید و ماموریت خود را به نحو احسن انجام داد.
وی دركیفیت رزم خود، برای خانواده اش چنین نقل كرده است: وقتی درگیری در اوج خود بود، من با گفتن الله اكبر جلو می رفتم و آن همه تیراندازی كه به سویم می شد گلوله ای به من اصابت نكرد و این لطف خداوند بود.
وی پس از بازگشت پیروزمندانه به خاطر موفقت در انجام ماموریت گوسفندی قربانی نمود.
پس ازمدت كوتاهی مجدداً برای مبارزه با گروهك های ضد خلق و وابسته به كردستان اعزام گردید و در آن جا نیز پس ازجان فشانی بسیار در راه پاسداری از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی میهن اسلامی به دست عوامل خود فروخته حزب دمكرات به شهادت رسید.
شهید سعادت باقری همیشه در آرزوی زیارت امام خود بود كه در قم یك بار موفق به زیارت ایشان شد.
او روحی آزاد و اخلاقی اسلامی و پسندیده داشت. به والدین احترام فوق العاده می گذاشت و با همكاران بسیار صمیمی و مهربان بود.
گفتنی است پیکر پاک و مطهر این شهید والامقام در گلزار شهدای شیخان قم دفن شده است.
