خیانت به اسلام، عذاب الهی و ابدی در پی دارد

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید ابوطالب قاسمی فرزند ابوالقاسم در روز هفتم مرداد ماه 1337 در روستای کرمجگان قم به دنیا آمد.

وی در اوایل تیر ماه 1360 به فرمان حسین زمان، خمینی بت شکن به سوی نبرد با متجاوزین مزدور بعثی عراق شتافت و در روز 18 مرداد ماه 1360 در جبهه دارخوین دعوت حق را لبیک گفته و به لقاءالله پیوست.

در ادمه وصیت نامه این شهید والامقام را می خوانید.

بسم الله الرحمن الرحیم

«ربنا افرغ علینا صبراً و ثبت اقدامنا و نصرنا علی القوم الکافرین»

از این که خود را در سرزمین خدا و جهاد و در کربلای ایران می بینم خدا را سپاسگزارم، بار الهی تو می دانی در ایام جوانی من و در دوران خفقان و اختناق طاغوت اسلام از نو شکوفا شد و من همچون میلیونها جوان سربلند مسلمان ایرانی برای به تحقق رسیدن این انقلاب بزرگ و زمینه ساز حکومت مهدی (عج) از پای ننشستم و از تو خواستم که یاری کنی تا رهبری انتخاب کنم.

امّا تو خود شاهد باش من رهبری چون خمینی را انتخاب کردم و تا جان در بدن دارم در راه او که ادامه راه حسین و اسلام است از پای نخواهم نشست و از هیچ کوششی دریغ نخواهم کرد و از اینکه فرا راه انقلابمان رهبری چون خمینی بر ما عطا کردی از تو سپاس گزاریم و در پایان این روح بیست و چند ساله را به پیشگاه مقدّس ولیّت امام زمان تقدیم خواهم کرد. باشد که شهادتم و خونم نهالهای اسلام را آبیاری کند و نیرو بخشد.

ای پدر و مادرعزیزم

سر به آسمان بلند کنید و خدا را سپاس گویید که توانستید فرزندی اینچنین تربیت کنید و امّا ای همسر عزیزم می دانی که پیوندمان در آغاز جنگ تحمیلی شروع شد و این پیوند غیر از اینکه تکمیل ایمان بود تحقق ایمان هم خواهد بود. تو هم بعد از من آنچه را وعده کرده بودی جامه عمل بپوشان و سر به سجده فرو آور و خدا را سپاس گوی که بهترین راه است.

«و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل اله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون»

شب و روز دعا کرده ام و از پروردگار احدیّت خواسته ام که ای ربّ العالمین من تو را قسم نمی دهم ولی تو خود آگاهی که هیچ چاره ای ندارم و به همین منظور تو را به خون سرخ شهیدان قسمت می دهم مرا ببخش و تو را به خون عطرآگین 72 تن از یاران امام قمست می دهم و باز تو را بخون تازه داماد و تازه  عروسان و کودکان معصوم قسمت می دهم تا موقعی که من لیاقت شهادت در راه تو را بدست نیاورده ام نگذار جان من گرفته شود و شربت شهادت معنوی را نصیبم گردان.

ای پدر و مادر مهربانم می دانی که خدا دعای بنده های دلشکسته را اجابت می کند پس دعا کنید. مدتی بود می خواستم وصیّتنامه بنویسم فرصت نمی کردم ولی امروز بعد از نماز صبح و پیش از شروع ماموریت بر آن شدم تا چند کلمه ای را با پدر و مادر و همسر و خواهر و برادرانم به عنوان وصیت نامه بنویسم.

پدر و مادر مهربانم بر شماها بشارت باد اگر فرزندتان در راه خدا شهید شود چون آرزوی دیرینه ام و افتخار شماست. پس دعا کنید که بی جان شدن جسم من برای تحقق اسلام و آرمان هاییش مورد قبول خداوند قرار گیرد.

ای همسر و خواهر و برادرانم

آیا می دانید منظور از خلقت ما چیست و می دانی زندگی این دنیا مصنوعی است و ابدی نیست و حتماً می دانید که دیر یا زود رفتنی هستیم پس چرا وقت با ارزش را تلف کنیم، بپا خیزید. مگر ما با دیگران فرق داریم، انتظارم از شما پدر و مادر و خواهر و برادرم و همسر مهربانم این است که در مرگ من ماتم نگیرید چون یک موهبت الهی است و شاد باشید و برای بلندپروازی روحم طلب مغفرت نمایید و در مساجد برایم جشن بگیرید و شیرینی توزیع نمائید چون با مجلس عروسی من فرقی نخواهد کرد.

همیشه گوش بفرمان امام باشید و از این نعمت خدادادی حداکثر استفاده را بکنید و یک لحظه جدایش نگذارید چون یار مستمندان و یاور مستضعفان است و چشم امید ملت. شما هم همیشه به یاد مستمندان و ضعیفان باشید.

نماز و روزه را بپای دارید خمس و زکات، امر به معروف و نهی از منکر را فراموش ننمایید.

در ضمن اگر از جسم من چیزی بعنوان جنازه باقی بود به همسر و پدر و مادرم به هر کیفیّتی که بود نشان دهید و در جوار مرقد حضرت معصومه در کنار مزار شهدای اسلام بخاک بسپارید.

پیام من به کسانی که این نامه را می خوانند چه زن و چه مرد و دختر و پسر این است که باید اسلام را با جان و مال و لسان خود حفظ نمایید؛ چون امانت بزرگی نزد ماست؛ مبادا به این امانت خیانت شود که در غیر این صورت عذاب الهی و ابدی خداوند خواهد رسید.