شهید «طالبی» پیوسته پذیرای عزاداران حسینی بود
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید قدرت طالبی در سال 45 در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. پدر او خود فردی مومن بود که به احکام شرعی و دینی اهمیت بسیار می داد؛ لذا قدرت نیز در سایه تربیت چنین پدری، فردی مهربان و دلسوز بود، از بچگی به نماز و روزه اهمیت می داد و بیشتر آیات قرآن را به کمک پدر حفظ کرد.
او در تاریخ 19/3/66 در منطقه مهران بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه به فیض شهادت نائل و به لقاءالله پیوست.
در ادامه زندگی نامه این شهید والامقام را می خوانید.
قدرت در کنار خانواده که زندگی ساده و بی آلایشی داشتند مشغول کشاورزی و دامداری شدند. باتوجه به سن کم، هیچ گاه در مقابل کارهای سخت و دشوار شانه خالی نمی کرد. همیشه برهمه افراد خانواده احترام می گذاشت حتی در کارهای خانه نیز به مادرش کمک می کردند.
قدرت در هیئت حسینی که در روستایش برقرار بود شرکت می کرد و در ماه محرم مسئول چای دادن به عزاداران حسینی بود؛ حتی در ماه رمضان نیز حسین کار را انجام می داد و از این کارش خیلی خوشحال می شد. در ماه مبارک رمضان و یا ماه محرم به روحانی که برای تبلیغ به روستا می آمدند، در منزل پدر شهید ساکن می شدند. قدرت با توجه به رفتار حسنه اش که داشت بهترین فرد بود که با حاج آقا همراه باشد و هر کجا که حاج آقا می رفت او را همراهی می کرد. در این مدت رابطه ای کاملاً دوستانه بین حاج آقا و قدرت برقرار می شد.
قدرت نیز مانند دیگر دلاوران ایران عازم خدمت سربازی شد وبه مدت 2 سال از مرز و بوم ایران اسلامی دفاع کرد.
برادرش می گوید
قدرت چهل روز قبل از شهادت به مرخصی آمده بود. صبح شد و قدرت را از خواب بیدار کردم. قدرت بیدار شد اما خیلی از دست ما ناراحت شد علت را پرسیدم. گفت: خواب دیدم در عملیات هستیم از هر طرف خمپاره می آید تا اینکه ترکش خمپاره یکی به سرم و دیگری به دستم اصابت کرد. هرچه سعی کردم جلوی خونریزی را بگیرم، نشد. شما نگذاشتید ببنیم آخر به شهادت می رسیدم یا نه...!
بعد از چند روز مرخصی تمام شد.
قدرت باهمه خداحافظی کرد و گفت: اگر برگشتم به بقیه و اهداف زندگی ام می رسم و اگر برنگشتم مرا حلال کنید. آری! او رفت درست همان طوری که در خواب دیده بود. او نیز مانند دیگر شهیدان این مرز وبوم به خیل عظیم شهدا و سالار شهیدان پسر زهرا«س» پیوست. روحش شاد و راهش گل افشان
