گفتگو با جانبازی که فاتح مرتفع‌ترین قُله‌های جهان است

به گزارش نوید شاهد استان قم، محمدرضا بهروزیان متولد هفدهم شهریورماه 1341، در شهر مقدس قم است. پدرش رضا بهروزیان سال ها از کسبه های محله شهید سعیدی قم بود که چندین سال است به رحمت ایزدی پیوسته است. 
محمدرضا بهروزیان کودکی خود را در محله رهبر منطقه شهید سعیدی گذرانده است. تحصیلات را در مقطع ابتدایی و راهنمایی در مدرسه حضرت خدیجه و دبیرستان را در مدرسه صدوق به پایان رساند و با کسب مدرک دیپلم با عضویت در بسیج در سال ۱۳۶۳ از طریق لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب(ع) به جبهه های حق علیه باطل شتافت و به کردستان اعزام شد. او در سن بیست و چهار سالگی ازدواج می کند و ماحصل این ازدواج 3 فرزند است.  

وی در طول دوران دفاع مقدس در بهداری مشغول خدمت رسانی بود و با گذراندن دوره‌های امدادرسانی در بیمارستان‌های صحرایی مجروحان را مداوا می کرد و هم اکنون مربی و مدرس امداد و نجات است. او نیز مانند دیگر جانبازان با دارو بر دردهای مجروحیت تسکین می‌دهد.

محمدرضا بهروزیان درخصوص اینکه در کدام عملیات ها شرکت داشته و به درجه رفیع جانبازی رسیده است، عنوان کرد: در طول سال‌های حضور در جبهه طی سه مرحله در منطقه جزیره مجنون، حلبچه و عملیات رمضان مورد اصابت ترکش قرار گرفتم، شیمیایی و جانباز شدم.

جانباز منتخب و نمونه استان قم در رشته کوهنوردی با اشاره به علاقه مندی خود به ورزش و تحرک بالا در طول شبانه روز اظهار داشت: در سال ۱۳۷۰ ورزش را شروع کردم و تاکنون به این رشته ادامه داده‌ام. زمانی که کوه‌های کوچک را جهت تفریح طی می کردم، احساس خستگی نداشتم و نشاط خاصی وجودم را فرا می گرفت؛ فهمیدم علاقمند به کوهنوردی هستم و این رشته پرفراز و نشیب را به صورت جدی آغاز نمودم و اکنون ۳۰ سال است به ارتفاعات مختلف دنیا صعود کرده‌ام.

فتح قلل و ارتفاعات

وی درباره فتح قلل بلند و ارتفاعات گفت: صعود به 80 قله شاخص ایران، ۲۵ قله در ۲۰ کشور جهان و اتمام طرح سیمرغ طلایی یعنی «صعود به بلندترین قله ها در 31 استان ایران»، صعود به بیس کمپ اورست در ارتفاع 5600 در کشور نپال را تجربه کرده‌ام.

جانباز نخبه ایرانی در پاسخ به سوال این که تاکنون جراحات و عوارض شیمیایی، باعث از دست دادن روحیه و کناره گیری از ورزش شده است گفت: اصلا اینطور نیست؛ معتقد هستم مجروحیت، هیچ وقت برای من محدودیت نبوده است؛ امروز بدون مصرف دارو مشغول به فعالیت های ورزشی هستم.

وی درباره دوره‌های تخصصی و کسب مقام بین المللی خود خاطرنشان کرد: ۲۰ دوره آموزش تخصصی کوهنوردی و غارنوردی را گذرانده ام و مدرس پزشکی ارتفاع با مدرک بین المللی از کشور نپال هستم.

قهرمان رتبه 2 و 3 کشوری در رشته کوهنوردی افزود: اکنون ۱۷ سال است که علم و تجربه خود را در اختیار دانشجویان و علاقه مندان به این رشته قرار داده ام و در آموزش امداد و نجات بیش از 10000 هنرجو را پرورش داده ام.

وی درخصوص ثبت قله‌های بلند در کارنامه خود عنوان کرد: صعود به پنج قله با بیش از ۵۰۰۰ متر از جمله دماوند، هیمالیا، کازبک گرجستان، آرارات، کالاپاتار نپال و اورست را به عنوان اولین جانباز در کارنامه‌ام ثبت شده است.

محمدرضا بهروزیان از رقابت های بین المللی خود گفت: حضور در رقابت های داخلی و بین المللی کوهنوردی را در این دوران تجربه کرده ام و به عنوان کوهنورد نمونه بارها در سطح کشور مورد تشویق قرار گرفته ام و در مدت ۱۵ سال ایرانگردی را کامل کردم. اکثر غارها، سدها، کوه ها و جاذبه های طبیعی و گردشگری را بازدید نموده ام.

جانباز نخبه ایرانی در پاسخ به سوال این که کدام مناطق از ایران را بیشتر از همه نقاط کشور به گردش و فعالیت گذرانده عنوان کرد: پیمایش در شهرهای شمالی و ارتفاعات شمال کشور، جنگل نوردی و دره نوردی از فعالیت ها و گردش هایم در این مناطق بوده است. شعارم این است: «خواستن توانستن است»؛ جانبازی و معلولیت، محدودیت نیست.

ورزش مقدم بر درمان

محمدرضا بهروزیان در توصیه اش به جانبازان اظهار کرد: ورزش باید مقدم بر درمان باشد، امروز هزینه های زیادی برای درمان صورت می‌گیرد، بهتر این است که در حوزه ورزش سرمایه گذاری بیشتری انجام شود، قطعاً نتایج مطلوب‌تری به دنبال خواهد داشت.

وی درباره سبک زندگی های امروزی و نحوه زندگی سالم افزود: امروز جانبازان، هم از لحاظ جسمی، هم روانی نیازمند به ورزش و فعالیت های بدنی هستند که باعث سلامت جسم و نشاط روح آنان است. هنر خوب زندگی کردن در سالم زیستن است.

گفت و گو از محمدرضا عباسی/

تصاویری از فتح قله‌ها