در پرورش فكرى و عقيدتى فرزندانتان كوشا باشید
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید ابوالفضل ولی فرزند عبدالله در تاریخ یکم شهریور ماه 1348 در شهر مقدس قم به دنیا آمد.
وی پس از چندی مجاهدت در راه خدا و در جبهه های حق علیه باطل به دست رژیم بعث عراق در تاریخ بیست و دوم دی ماه 1365، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در ادامه وصیت نامه شهید ابوالفضل ولی را می خوانید.
بسمهتعالى
به نام خدا و به ياد خدا و به خاطر خدا
اينجانب ابوالفضل ولى فرزند عبدالله بر طبق وظيفهاى كه بر دوش اينجانب گذاشته شده است وصيتنامه خود را آغاز مىكنم وقت خوش رفتن است.
از عرش كسى نام مرا مىخواند با درود بىپايان به آقا امام زمان اين منجى عالم بشريت و با سلام و درود بر شهيدان راه حق و فضيلت كه با نثار خون خود درخت پربار اسلام را آبيارى كردند و با بالهاى خونين به معراج خود رفتند و بر بال ملائک اوج گرفته و با سلام درود بر آقا و سرور خودم و تمام رزمندگان امام امت اين قلب تپنده اسلام.
با سلام خدمت مادر عزيز و گرامى خودم كه عمرى بر پاى ما زحمت كشيدى و تمام رنج و مشقت ها را تحمل كردى و من قدر شما را نداشتم؛ چون نمىفهميدم و اميدوارم كه از دست من راضى باشى و مرا حلال كنى و من در حد خودم همه را حلال كردم و از طرف من از همه حلاليت بطلب.
اگر من لياقت آن را داشتم كه به اوج افتخار انسانيت بروم در ختم و عزاى من گريه كن؛ زيرا به قول استاد شهيد مطهرى گريه بر شهيد شركت در حماسه و راه اوست و براى قاسم امام حسين گريه كن.
من به سهم خودم راضى نيستم كه در عزا و ختم من خرج هاى بيهوده شود؛ در مجالسى كه به عزاى من مىنشينند غيبت يا تهمتى يا هر گناهى ديگر شود و حرفهاى هميشگى پيش نيايد كه روح من از اين بسيار ناراحت مىشود.
اگر مرا خيلى دوست داريد ختم و عزاى آن چنانى براى من به خاطر حفظ آبروى خود نگيريد.
در ضمن در شناسنامه خود دست بردهام؛ جان چه باشد كه در راه دوست فدا كنيم اين چيزى است كه هر بىسر و پايى دارد.
در آخر سفارشات، من خيلى خيلى كوچكتر از آنم كه حكمى كلامى بگويم.
از خواهرانم مىخواهم كه در پرورش فكرى و عقيدتى فرزندان كوشا باشند و در حجاب نيز همين طور و مرگ را فراموش نكنيد.
از برادران مىخواهم كه امام را فراموش نكنيد و پيرو او باشيد و سعى كنيد توشهاى براى فرداى خودتان برداريد و جبهه را فراموش نكنيد.
تنها پيام به مردم اين است كه خود جوش باشيد و جبههها را فراموش نكنيد.
مال و اموال من تا آنجا حق دارم در اختيار مادرم باشد.
در ختم و عزاى من حداقل امكانات را به كار ببريد.
از برادر بزرگوارم حسين تقاضا دارم اگر عيب و ايراد را در اين وصيتنامه ديديد تصحيح كنيد.
ابوالفضل ولى؛ بیست و هشتم آذرماه 1365