مکتب امام حسین(ع) درس اخلاص و پاکبازی می آموزد
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید محمد تقی امین در تاریخ 25 اسفندماه 1342 در شهر مقدس قم به دنیا آمد.
وی از دانش آموزانی بود که در در سالهای تحصیلش به جبه های جنگ شتافت و در تاریخ 1 اسفندماه 1359 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در ادامه وصیت نامه ای از این شهید والامقام را می خوانید.
بسم الله الرحمن الرحيم
تاريخ صحنه پيكارهای خونين و رشادت ها و مجاهدت های زيادی را ديده و از سرگذشت قيام‌ها و انقلاب هايی كه در جهان به وقوع پيوسته است، خاطره‌های شورانگيز و حماسه‌بخش و غرورآفرين و جاودانه‌ای به ياد دارد و قهرمانان فداكار و جان‌بركف و رهبران و پيشاهنگان شكوه‌آفرين و بزرگ‌انديش زيادی را كه در دامن خود پرورده است كه هر كدام در يک روزگار و زمانی و در يک منطقه و مكانی قد برافراشته و در راه دفاع از اصالت ها و كرامت ها و ارزش‌های متعالی انسانی، در راه برقراری جامعه اخوت و تحكيم نظام قسط و مساوات و عدالت و زدودن جور و تبعيض و جنايت در راه تكميل مكارم اخلاق انسانی و در راه پيشبرد اهداف والا وارجمند بشردوستی و تحقق ايمان و آرمان خدايی خويش، تلاش ها و كوشش ها كرده است؛
اما صحنه پرشكوه و نمايش عظيم و معنی‌دار و عميق و الهام‌بخش چون كربلا و امام و پيشوای شهادت آرمان خداگونه‌ای چون حسين(ع) و پيام جاودانه و حيات‌آفرينی چون عاشورا را هرگز به ياد ندارد. جويبار خون كه از زخمگاه پيكره شهيدان تشته‌لب در بيابان تفتيده و سوزان كنار فرات جاری شده بود، همواره و تا هميشه تاريخ و هر روز مواج‌تر و خروشناک تر از پيش بر گستره زمين جريان دارد و پيام خون شهيدان را در گوش جان ها زمزمه می‌كند و شور و شوق شهادت را در دل انسان‌ها زنده می‌سازد و بر هر كوهساری ارغوان خون‌رنگ عشق می‌روياند و بر دشت و دامن دشت و لاله‌های سرخ شهادت را به شكوفه می‌نشاند.
حسين(ع) رهبری است كه به آزادگان جهان رسم و راه شهادت می‌آموزد و به قهرمانان درس اخلاص و پاكبازی می‌دهد و خلق ها را به دفاع از حقيقت‌ها فرا می‌خواند و به محكومان نظام های جور و جاهليت چگونه مردن را ياد می‌دهد و فلسفه جهاد را در مكتب خويش تبيين می‌كند.
حسين(ع) آن ابرمرد تاريخ اسلام حج را از مكه به كربلا آورد و سراپا تسليم و رضا در برابر دوست در عيد عاشورا به قربانگاه خويش آمد تا همه هستی خود را که قربانی عاشقانه ايمان خويش بود تا صبح با ذكر و دعا و عبادت و شور شوق شهادت گذراند؛ و آنان تا صبح نمايش حج حسينی را برگزار كنند و چه پرشكوه و عظيم است حجی كه حسين(ع) در كربلا انجام می‌دهد. به طوری كه شاعر می‌گويد:
ای كشته، ای كه اسم تو مشكل‌گشاست، هنوز با قصه عجيب تو خلق آشناست، هنوز روید ز خاک پاک تو گل های پاک عشق، دارد صبا ز كوی تو بوی وفا هنوز، طول زمان نبرد تو را ز ياد هيچ كس، هر دل جدا ز بهر تو گيرد عزا هنوز،
اين جانب محمدتقی امين فرزند محمدحسن اين نامه را می‌نويسم و به عنوان وصيت است نه از اين جهت كه دارايی‌ام را تقسيم كنم، بلكه برای اتمام حجت و خداحافظی؛
در حالی كه قطره‌های اشکار چشمان سرازير است از خدای بزرگ طلب مغفرت و بخشش می‌نمايم و از پدر و مادرم حلاليت می‌طلبم و از آن ها می‌خواهم كه مرا بخشند؛ نمی‌گويم گريه نكنند ولی طوری نباشد كه باعث ناراحتيشان شود چون شهادت آرزوی من است.
من الآن در جبهه سوسنگرد هستم و تا به كربلا نروم و قبر امام حسين(ع) را زيارت نكنم به قم برنخواهم گشت. به خدا توكل می‌كنم و از مادرم می‌خواهم كه بريام دعا كند چون در هدفی كه من انتخاب كرده‌ام هر لحظه شهادت وجود دارد.
اگر خبر شهادت مرا شنيديد ناراحت نشويد و فقط يک حمد و سوره برايم بخوانيد و از خدا بريم حلاليت بخواهيد. بدانيد كه من از اينكه برای هدفم، پيروزی اسلام و پايداری جمهوری اسلامی به رهبری امام خمينی می‌جنگم خيلی خوشحالم و اگر در اين راه شهيد شوم به آرزوی خود رسيده‌ام.
ای امام امت، ای خمينی كبير، ای نايب برحق امام زمان(عج) ای كه راه درست و راست را به من و ما نشان دادی، درود خدا بر تو باد؛ دعای خير مادران شهيد از دست داده پشت سر تو باد لذا بايد بگويم: تمام عمر فدای يک لحظه از عمر اماممان خمينی.
لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله
