شهید محمدرضا تراب؛
چهارشنبه, ۲۸ دی ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۳۷
در بخشی از زندگی‌نامه شهید محمدرضا تراب می‌ خوانید: شهید دارای روحی شوخ­ طبع و آکنده از صفا و معنویت بود. یکی از همسنگرانش نقل می­‌کند که وقتی از او علّت شوخی کردنش را سؤال کردیم در جوابمان گفت: می‌­خواهد عزیزان رزمنده که به دور از خانه و کاشانه خود هستند، شاد باشند تا هوای شهر و خانه به سرشان نزند.

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید محمدرضا تراب فرزند محمد در سال 1341 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. او در تاریخ هفتم دی‌ماه 1359 در جبهه سوسنگرد بر اثر اصابت گلوله به دست مزدوران صدام کافر به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

شثقب

در ادامه زندگی‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید. 

شهید در خانواده­‌ای مذهبی، در روز «اربعین حسینی» پا به عرصه وجود گذاشت. نام او را «محمّد‌رضا» گذاشتند. وی دوران کودکی و نوجوانی را در آغوش پر مهر و محبّت پدر و مادرش سپری کرد و تحصیلات خود را در مدارس قم آغاز نمود.

سال­‌های پایانی تحصیل او در دبیرستان مصادف با اوج‌­گیری نهضت انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) شد. محمّدرضا با شجاعت ذاتی خویش در اوان جوانی به صف مبارزان و دلاوران انقلاب علیه رژیم ستمشاهی پهلوی پیوست. یک بار نیز در زمان طاغوت دستگیر شد که پس از مدّتی آزاد گردید.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، یکی از حامیان و یاوران مخلص انقلاب شد. وی در ایام تعطیلی مدارس مخلصانه در «جهاد سازندگی» و در روستاها به خدمت به محرومان جامعه می­‌پرداخت. او در خرداد ماه 1359 دیپلم خود را گرفت. محمّدرضا تابستان خود را مانند گذشته به استان لرستان رفت و در جهاد سازندگی به خدمت خود ادامه داد. با شروع جنگ تحمیلی توسّط استکبار جهانی، با آن که محمدرضا در خانواده مرفّهی تربیت شده بود و همۀ امکانات مادّی برای ادامۀ تحصیل و زندگی او مهیا بود، امّا حضور در جبهه‌­های نبرد برای او به عنوان یک وظیفه انسانی، اسلامی تلقّی می‌­شد.

محمّدرضا به جهت شجاعت و دلاوری­‌اش به گروه نیروهای نامنظّم چریکی به فرماندهی شهید عارف، «دکتر مصطفی چمران» انتقال یافت. وی بعد از مدّتی درگیری با دشمن بعثی مجروح می­‌شود و به قم برمی­‌گردد. بعد از عمل جرّاحی که روی دست او صورت می­‌گیرد، با آن که دکتر جرّاح او تأکید کرده بود نیاز به مدّتی استراحت دارد امّا عاشقانه به سوی جبهه ­ها باز می‌­گردد و حتّی در جواب پدرش که در بازار کار می­‌کرد و با جدیت عنوان نمود که شما نیز باید مغازه خود را ببندید و به جبهه بیایید.

سرانجام در یکی از روزهای سرد زمستان 1359 در حوالی «سوسنگرد» نیروهای شهید چمران آماده انجام وظیفه در راه اسلام و انقلاب اسلامی بودند. یکی از آن روزها از طرف دکتر چمران، چند نیروی آرپی­جی زن و تک تیرانداز درخواست گردید تا به مصاف دشمن بعثی در منطقه «کرخه‌کور» بروند. چند نفر از نیروهای دکتر از جمله محمّدرضا آماده شدند تا به شکار تانک­‌ها بروند.

بعد از رفتن آنان، همه بی­‌صبرانه منتظر بازگشت آن دلاورمردان بودند. هنگام غروب که چند نفری از بچّه­‌ها برگشتند به رزمندگان اعلام کردند که بقیه مجروح یا شهید شده‌­اند. همرزمان محمدرضا بعد از ساعت­ها جست و جو و سر زدن به بیمارستان متوجّه شدند که محمّدرضا در نبردی شجاعانه با دشمن زبون به شهادت رسیده است.

نکته بسیار جالب این جاست که روز قبل از شهادت، محمّدرضا رو به همسنگرانش می­‌کند و به آنان می­‌گوید: «فردا روز اربعین، مصادف با تولّدم است، چه خوب است که فردا در سالروز تولّدم، اربعین حسینی، به شهادت برسم و به لقای خداوند بشتابم.»

هنگام تشییع جنازه پاک و مطهّر شهید محمّدرضا تراب، اوّلین مطلبی که همسنگران و همرزمان شهید از پدر و مادر این شهید بزرگوار سئوال کردند در مورد تاریخ تولّد وی بود. مادر این شهید عزیز با صلابت هر چه تمام‌­تر، چون شیرزنی دلاور به شهادت فرزندش افتخار کرد و با آرامش کامل پیکر پاک فرزند و دلاورش را به خداوند متعال ارزانی نمود.

پیکر پاک این شهید گرانقدر در گلزار شهدای قم (شیخان) به خاک سپرده شد و بر روی سنگ قبرش به تاریخ تولّد و شهادتش در روز اربعین حسینی اشاره شده است. شایان ذکر است که شهید محمّدرضا دارای روحی شوخ­ طبع و آکنده از صفا و معنویت بود. یکی از همسنگرانش نقل می­‌کند که وقتی از او علّت شوخی کردنش را سؤال کردیم در جوابمان گفت: می‌­خواهد عزیزان رزمنده که به دور از خانه و کاشانه خود هستند، شاد باشند تا هوای شهر و خانه به سرشان نزند؛

این گونه بود که روح عاشق و ملکوتی محمّدرضا تحمّل زندان جسم را ننمود و عاشقانه در روز تولّدش، اربعین حسینی، با درخواستش از آفریدگار جهانیان به سوی معبود شتافت و در ضیافت ائمّه اطهار به خصوص آقا اباعبدالله الحسین علیه السّلام شرکت جُست. روحش شاد و یادش مستدام باد.

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده