شهادت، به تکامل رسیدن است
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید رضا دوستی دوم فروردین 1341 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. وی پس از چندی مجاهدت و فداکاری در منطقه غرب کشور در جبهههای حق علیه باطل، سوم فروردین 1365 به درجه رفیع شهادت نائل آمد. در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را میخوانید.
السلام علیک یا حسین شهید با سلام درود، بر امام زمان و نایب بر حقش و تمام دولت مردان و ملت شهید پرور ایران، خدایا براى رضاى تو قدم به دانشگاه جبهه گذاشتهام و از تو مىخواهم قدمهاى مرا در راه خودت استوار گردانى.
رضاى تو براى من بیشتر، از هر ارزشى ارزش دارد و شکر مىکنم تو را که عمر مرا و دوران زندگى مرا با انقلاب اسلامى به رهبرى امام خمینى (ره) مصادف کردى که این خود بزرگترین نعمت است.
خدایا این ماه مبارک محرم را شاهد مىگیرم که دلم مىخواست با تمام وجود در خدمت انقلاب اسلامى باشم اگر در این امر کوتاهى کردم مرا ببخشى.
با این حال که دلم مىخواست یک استراحت کوتاهى داشته باشم، ولى دلم راضى نمىشد که لحظهاى از این جبهه نور دور باشم، چون چنین فرصتى را مىدانستم دیگر به دست نمىآوردم. درود خدا بر این ماه مبارک محرم باد؛ ماهى است که درس چگونه زیستن را به مسلمانان مىآموزد، چگونه در مقابل ظالم ایستادن را و چگونه مردن را که سراسر افتخار و پیروزى است خدایا درسم را در مکتب حسین(ع) به پایان رساندهام حال حاضر شدهام که امتحانم کنى؛ امتحانى که قبولىاش ریختن خون خود مىدانم و آنگاه تو با طلب خود مرا به سوى خود، پایین پروندهام مهر قبولى بزن آیا وقت امتحان دادنم نرسیده است؟
پدر و مادر عزیزم مىدانم که هر پدر و مادرى آرزو دارد که ثمره زحمات خویش را که براى فرزند خود کشیده است. ببیند اگر در این دنیاى فانى نتوانستهام خدمتى به شما کنم؛ امیدوارم خداوند اجر زحمات شما را در روز مبارک قیامت عطا بفرماید؛
شما با شهید شدن من، مرا از دست نمىدهید، بلکه بدست مىآورید شهادت در مکتب ما نابود شدن نیست بلکه بدست آمدن و به حد نهایى تکامل رسیدن است.
از شما مىخواهم، پس از شهادتم، آنچنان گریه و بىتابى نکنید که دشمن فکر این کند که ملت ما از شهید شدن بچههاى خود چنین مىکنند. آنچنان گریه کنید که گریه بر شهدا لازم است و معنا دارد و از رفتن برادرانم به جبهه جلوگیرى نکنید، بلکه آنها را تشویق کن و اگر حتى لازم شد، خودتان هم بروید؛ اگر کمبودى و نارسایى از تحریم اقتصادى و جنگ در کشورمان است دلگیر مباش که ابتکارات زاییده احتیاجات است.
در هر مسئلهاى، پدر و مادر عزیزم به حرفهاى اطرافیان خود گوش نکنید، بلکه ببینید فرمان و دستور خداوند تبارک و تعالى در آن چیست و شما برادران عزیزم انتخاب راه با خود شماست در هر کجا مىخواهید فعالیت کنید، اما ببینید تا چه اندازهاى کارتان در خدمت انقلاب اسلامى است، در کارهایتان استقلال فکرى داشته باشید.
شما خواهران عزیز! از شما یک تقاضا دارم و آن این است که حجاب خود را رعایت کنید اگر به من از حضرت فاطمه (س) چگونه زیستن و مردن را از فرزندش حسین به ما به ارث رسیده، از آن نور چشم حضرت رسول اکرم (ص) حجاب به شما ارث رسیده است.
سیاهى چادر شما مانند، تیرى زهرآگین، بر چشم دشمن است، به همه شما توصیه مىکنم، که در نماز جمعه و دعاها و نماز جماعت شرکت کنید و به فرموده امام عزیزمان، مسجدها را پر نگه دارید؛ همیشه نمازها را به وقت خود بخوانید که از نماز حرکت ما به تمام جهت شروع مىشود. جنگ را هرگز فراموش نکنید.
وصیت من به تمام برادران حزب الهى این است؛ همانطور که جبهههاى جنگ را فراموش نمىکنید، از داخل غافل نشوید، نگذارید از خالى بودن جاى شما در میان امت مسلمان، سوء استفاده کنند و مردم را ناراضى کنند با تمام قدرت با کسانى که مغرضانه دارند، کارشکنى مىکنند مقابله کنید.
به همه برادران و خواهران عزیز وصیت مىکنم که خدا را فراموش نکنید که بدون آن، هیچ هستید مرگ بر تمام مستکبران و همچنین مزدوران داخلى آنها. خدایا شهادت مرا در راه خودت قبول کن.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته