وصیت شهید سیروس رعیت «2»

سلام بر مادری که در سکوت شب‌ها، عاشقانه بیدار ماند

شهید «سیروس رعیت» در وصیت خود می‌نویسد: «مادر عزیزم... هر چند داغ فرزند براى مادر بسى سخت است، اما مى‌خواهم بعد از شهادت من مانند حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) صبر داشته باشید...» قسمت دوم وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

سلام بر مادری که در سکوت شب‌ها، عاشقانه بیدار ماند

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «سيروس رعيت» چهارم خرداد سال 1344 در فیض‌آباد شهرستان مرودشت دیده به جهان گشود. دوران کودکی را گذراند و 7 سالگی راهی مدرسه شد. تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم رشته برق گذراند سپس راهی جبهه شد. پس از اتمام جنگ تحمیلی خدمت خود را در نیروی انتظامی آغاز کرد. وی پس از سال‌ها خدمت سرانجام 11 خرداد سال 1369 در درگیری با اشرار در ایرانشهر به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای فیض آباد مرودشت به خاک سپرده شد.

متن وصیت:

تو اى مادر اى يگانه كسى كه در كودكى من شب‌ها را بيدار مى‌ماندى و نمى‌خوابيدى و سعى مى‌كردى كه من به خواب ناز فرو بروم و سعى تو بر اين بود كه هيچ ناراحتى برایم پيش نيايد، اى مادر مهربانم كه تنها اميد من بعد از خداوند تو بودى كه سرماى زمستان و گرماى تابستان را با جان و دل مى‌خريدى و زحمت فراوان مى‌كشيدى تا من به وسيله رنج و زحمت تو آسوده زندگى كنم.

مادر عزيزم اميدوارم كه وصيت مرا گوش كنید، هر چند داغ فرزند براى مادر بسى سخت است اما مى‌خواهم بعد از شهادتم همانند حضرت زینب (سلام الله علیها) صبر داشته باشى و به جاى اينكه گوشه‌اى بنشينید و گريه كنید، به مسجد بروید و عبادت خدا را به جاى آورید.

 مى‌خواهم كه با صبر خود مادران ديگر را هم تشويق نمايید تا آن‌ها هم فرزندانشان را به جبهه بفرستند و فداى اسلام عزيز كنند و اى مادرم از تو مى‌خواهم كه مرا ببخشید و حلالم كنید هر چند كه تو را زياد ناراحت کردم.

انتهای متن/

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده