شهید حسین خواجه نصیری: زیباترین مرگ شهادت در راه خداست
««بسم الله الرحمن الرحيم»»
به نام خداوندى كه به ما هستى بخشيد و به ما نعمت وجود عطا كرد تا ما بتوانيم جان خودمان را در راه او بدهيم.
ما كه آخر بايد بميريم و هيچكس نمىتواند ادعا كند كه من نمىميرم چه بهتر است كه در راهى قدم بر داريم كه رضاى او در آن مىباشد و چه ننگ است كه انسان در بستر بيمارى بميرد.
بايد نداى حسين (ع) را لبيك گفت و قدم در راه او گذاشت و جان داد تا به شهادت رسيد و اگر هم لياقت شهادت نداشتيم بايد مانند زينب (ع) زندگى كرد و واقعا چه درس بزرگى به ما دادند.
ما دو راه بيشتر نداريم يا اينكه اسلام را درك كنيم و در راه حسين (ع) و اولياءمان قدم برداريم و يا اينكه خط ديگرى كه همان خط شيطان مىباشد انتخاب كنيم كه عاقبت بدى خواهيم داشت و آخرت بس زشت و نازيبا.
پدر و مادرم هرگز زحمات شما را فراموش نخواهم كرد و هميشه و در همه جا دعاگوى شما خواهم بود و از خداى تبارك و تعالى توفيق شما را خواهانم و اميدوارم كه مورد آمرزش خداوند قرار گيريد ان شاءالله.
پدر و مادرم! در شهادت من اگر گريه كنيد عيبى ندارد چنانچه آيتالله شهيد مطهرى مىفرمايد: گريه براى شهيد اعلام همبستگى با او و ادامه دادن راه او مىباشد گر چه شهادت من براى شما خيلى سخت است اما صبر داشته باشيد. خدا را در نظر بگيريد. چه زيباست مرگ در راه خدا و خداوند يك روز آفريد و يك روز هم انسان را از دنيا خواهد برد چه بخواهى و چه نخواهى و زيباترين مرگ شهادت در راه او مىباشد كه همانا راه اولياء و انبياء ما مىباشد و اما وصايايى دارم كه در اين ورق برايتان مىنويسم و ان شاءالله به همه آنها عمل كنيد كه موجب آمرزش گناهان من مىباشد.
((اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله و اشهدان على ولى الله )) اينجانب حسين خواجه نصيرى فرزند حسن شماره شناسنامه 9187 صادره از قم متولد 1342 تمام وصيتهايم را نوشتم.