خوشحال باشید که امانت خدا را به او برگرداندبد

 وصیت نامه شهید علی ابراهیمی

به الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود و سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و با سلام به رزمندگان اسلام که مثل شیر قرآن در جبهه های حق علیه باطل می جنگند وصیتنامه خود را شروع می کنم :

حمد و سپاس رب عالمیان خونبهای شهیدان و فریادرس متسضعفان که باب جهاد را به روی من گشود و من لیاقت شرکت در این جهاد که در واقع همان پاسخ مثبت به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین(ع) که از گلوی فرزندش بیرون می آید را پیدا کردم و خداوند بر من در این جهاد منت نهاد و توانستم در این جهاد به شهادت برسم و انشاءالله که مورد قبول وی خواهد شد انشاء الله .

پروردگارا من که چیزی ندارم در راه تو بدهم خود می دانی که ما جزء کوله پشتی پر از گناه و معصیت چیزی دیگر نداریم ، خدایا ما به چه روی پیش تو آیم به کسی گویم خدا جز تو را کسی دیگر نیست پروردگار من چیزی ندارم جز یک جان آن هم می خواهم که در راه تو و برای رضای تو بدهم .خدایا تو می دانی که من به پدر و مادرم خوبی نکردم امیدوارم که پدر و مادرم مرا ببخشند . من وصیتم به پدر و مادرم این است که هیچ وقت خدا را فراموش نکنند و امام امت را تنها نگذارند و باید خوشحال باشد که امانت خدا را به او پس دادند خدا مرا ببخش خدا از گناه من درگذر ای پدر و مادر اگر شهادت نصیب من شد بر سر مزارم گریه نکنید که دشمن خوشحال شود باید مثل مادری باشید که 2 یا 3 یا 5 فرزند در راه خدا داده است .

 من وصیتم به برادران و خواهرانم این است نکند از یاد خدا غافل بشوند و امام امت را تنها نگذارند من از شما می خواهم که اگر برای من خیلی ناراحت شوید نوار نینوا را بگذارید و از مادر میخواهم که نکند این امانت را که پس داده باشد پهلوی کسی بگوید یا تعریفی بکند برای خدا بوده است. من دیگر عرضی ندارم ولی چند بیت شعر می گویم.

ای خدا آیینه روی جمالت این دل است/ جان ما برگ گل است و عشق تو چون بلبل است

جمله دیگر بمیرم از بشر/ تا برآرم از ملائک بال و پسر

وزملک هم بایدم جشن زتو/ کل شی هالک الا و جهه

بار دیگر از فلک پران شوی/ آنچه اند و هم ناید آن شوم