زندگی‎نامه

حسن در سال 1338 در شهر قم دیده به جهان گشود. دوران کودکی را نزد خانواده‎اش كه متدين بودند پشت سر گذاشت. در هفت سالگی راهی دبستان شد.

او تحصیلاتش را تا کلاس پنجم ابتدایی ادامه داد، سپس ترک تحصیل کرد و به کار و تلاش روی آورد. حسن حرفه‏ی نجاری را انتخاب كرد تا بتواند کمکی به اقتصاد خانواده بکند.

در سال 1356، جرقه‏های انقلاب یکی پس از دیگری زده می‏شد و حسن در کنار کار و حرفه‏اش جریان انقلاب را دنبال می‏کرد تا از کاروان مردم حاضر در صحنه جا نماند. او با شرکت در راه‏پیمایی‏ها و فعالیت علیه رژیم ستم‏شاهی، نقش به سزایی در پیش‎برد رسالت انقلاب ایفا کرد.

ایشان با به دست آوردن اعلامیه‏های حضرت امام(ره) و توزیع آن در بین مردم، با ساختن سه‏راهی و نارنجک، عرصه را به حدی بر مأموران ساواک تنگ كرد که تا چند قدمی شهادت پیش رفت.

در سال 1357 با پیروزی انقلاب اسلامی و پیروی از فرامین امام خمینی(ره) آماده‎ي خدمت سربازی شد. وی پس از گذراندن آموزش نظامی، مدت 2 سال را در جبهه‏های سرپل‎ذهاب و سومار گذراند.

او به نماز اهمیت خاصی می‏داد و با حضورش در نماز جماعت مشوق خوبی برای دوستانش بود. حسن با شروع جنگ تحمیلی در کنار برادرش محمدرضا، در سنگر دفاع از اسلام حضور یافت و بارها در این حماسه‏ی مقدس مجروح گردید.

او یک بار، با ریزش سنگر و بار دیگر، هنگام اقامه‏ی فریضه‏ی مغرب، در حالی که وضو می‏گرفت زخمی شد. پس از بهبودی، در شرکت دولتی فومنات استخدام گردید و در همین زمان با اصرار خانواده ازدواج کرد. روح بلند او آرام نگرفت و تمام فکر و ذکرش، جبهه و جنگ بود. تا این که در عملیات والفجر8، برادرش محمدرضا به شهادت رسید.

با شهادت محمدرضا، حسن بیش از پیش مصمم شد تا با حضور دوباره در جبهه‏ها، سنگر برادرش خالی نماند. دو روز بعد از اربعین شهادت محمدرضا، به همراه گردان امام سجاد(عليه السلام) به جزیره‏ی مجنون اعزام شد و در تدارکات انجام وظیفه کرد.

حسن دوازدهم اردیبهشت سال 1365، هنگامی که با ماشین حامل گونی‏های شن، قصد تدارک و ساختن سنگر برای رزمندگانی را داشت که در کمین بودند؛ با اصابت تركش خمپاره، دعوت حق را لبیک گفت و به برادر شهیدش  پیوست.

پیکر پاکش در گلزار علی بن جعفر(عليه السلام) قم در کنار برادرش دفن گردید.

منبع:اسناد و مدارک موجود در آرشیو بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم