خواهرم! ما را پیش حضرت فاطمه زهرا (س) آبرومند کن
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید محسن آذرشب فرزند ابوالفضل، در تاریخ سوم شهریورماه 1345 در شهر قم ديده به جهان گشود؛ پدرش ، سرایدار پاساژ كويتيها بود و مادرش زهرا نام داشت . او تا پايان دوره ابتدايي درس خواند و در قنادي كار ميكرد. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت و در تاریخ بيست و چهارم اسفند 1363، در جزيره مجنون عراق به شهادت رسيد. پيكرش مدتها در همان منطقه برجا مانده بود و نهم مهر 1374، پس از تفحص در گلزار شهداي علي ابن جعفر به خاك سپرده شد» در ادامه بخشی از وصیتنامه شهید محسن آذر شب را می خوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم وبه نستعین
«اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علی ولی الله»
به نام الله ، پاسدار حرمت خون شهیدان و به یاد الله و برای الله؛ به نام او که همه چیزمان از اوست و بسوی او خواهیم رفت که عاقبت کارها در دست او می باشد ؛ حمد و ستایش خداوندی را که رحمان است و رحیم و در آخرت فقط به مومنان رحم می کند. سلام و درود فراوان به حضرت محمد ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله و بر مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف که انشاء الله خداوند در ظهورش تعجیل فرماید و ما را جزء سربازانش قرار دهد و سلام به نائب برحق آن مولا، پیر جماران بزرگ پرچمدار و رهبر اسلام و سلام بر شهیدان، عاشقان حضرت حق تعالی که با نثار جان خویش درخت اسلام را آبیاری کردند و سلام بر پرتوانان جمهوری اسلامی ایران که جان برکف برای یاری دین خدا و رفع فتنه از عالم، به جبهه ها شتافتند و بسوی کربلا در حرکتند. امت قهرمان وشهید پرور یاور امام باشید و خدای نکرده او را مثل کوفیان که امام حسین را تنها گذاشتند، شما او را تنها نگذارید. در خط امام حرکت کنید که با دادن بهترین فرزندانتان توانسته اید انقلاب را به اینجا برسانید. از آن پاسداری می کنید و خدای نکرده دست از مبارزه برندارید که تازه انقلاب در آستانه پیروزی قرار گرفته است. به پیامهای امام خمینی توجه کنید و تنور جبهه ها را خوب گرم نگهدارید. تا انشاء الله به کمک خداوند متعال به پیروزی نهائی برسیم. ما چه بکشیم و چه کشته شویم، پیروزیم چون برای خدا کار می کنیم. پدر ومادر عزیز و مهربانم شما زحمات زیادی را برای بزرگ کردن من کشیدید. اما من نتوانستم جبران رنجهای شما را بکنم . امیدوارم که به بزرگی خود مرا ببخشید ؛ مادر مهربانم هنگامیکه به سن کودکی بودم شبها را تا به صبح برایم بی خوابی کشیدی؛ یادم می آید هنگامیکه مریض بودم چقدر به بیمارستانها بردی و برایم شبانه روز زحمت کشیدی.
من در برابر زحمات شما خجالت زده ام. اما انشاء الله که برای خدا بوده و امیدوارم که اگر خداوند لیاقت شهادت را نصیبم کرد و مرا سوی خود خواند، بتوانم در آن دنیا که همه به آنجا خواهیم رفت جبرانش را بنمایم.
انشاءالله خداوند اجرمان را بدهد. زبان من کوتاهتر از آن است که سپاسگزاری از زحمتهای فراوان شما بنمایم و فقط ازخداوند می خواهم که پروردگارا چنانچه پدر و مادرم، مرا از کودکی به مهربانی بپروراندند، تو در حق آنها رحمت و مهربانی فرما.
برادران و خواهرم شما را به نماز ودعا و در خط امام بودن توصیه می کنم. امیدوارم که اگر نتوانستم خدمتی به شما بکنم، مرا به بزرگی خود ببخشید و حلالم کنید. برادرانم ادامه دهنده راه سرخ شهادتم باشید، راهی که امام حسین(ع) پیموده ما هم آن راه را پیمودیم. ما برای دفاع از اسلام و میهن اسلامی به جبهه آمدیم.
خواهرم حجابت را خوب حفظ کن تا ما پیش فاطمه زهرا با آبرو باشیم. تو با حفظ حجابت می توانی مشت محکمی بر دهن دشمن بزنی که کوبنده تر از خون من باشد. دوستانم و فامیلهایم و تمامی اهل محله، حلالم کنید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.
منبع:بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم
