روایتی از یک طلبه شهید مبارز و شجاع در «مجتهد بی‌نشان»
به گزارش نوید شاهد استان قم، کتاب «مجتهد بی‌نشان» از مجموعه کتاب های گردآوری شده در اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم است که در برگیرنده روایت زندگی و خاطرات، شهید آیت الله محمد صادق صدوق گلپایگانی از پیش قراولان نهضت امام خمینی (ره) می باشد.
این کتاب به تالیف آقای "محمدرضا صدوق" از نویسندگان حوزه ایثار و شهادت به رشته تحریر درآمده و در سال 1393 توسط انتشارات نشر هدی قم منتشر شده است.
همچنین این کتاب در 167 صفحه با تصاویر مربوط به شهید صدوق در دسترس است.
شهید آیت الله صدوق از جمله روحانیون آگاه و پر شور و خستگی ناپذیر بود که در راه زمینه سازی انقلاب اسلامی بسیار کوشید.
شهيد حجت الاسلام و المسلمين محمد صادق صدوق از شهداي اول نهضت و از افراد مورد توجه علما و مراجع، به خصوص مرحوم آيت الله العظمي بروجردي بود و در زماني كه كسي جرأت نام بردن اسم امام خميني(ره) را نداشت، ايشان شجاعانه رساله هاي امام را به صورت مخفي بين شاگردانش و مردم توزيع مي كردند
سرانجام این شهید مبارز توسط ساواک دستگیر شد و به زندان قصر تهران انتقال داده شد و زیر شکنجه ساواک غریبانه و مظلومانه به فیض شهادت نائل آمد. رژیم طاغوت، برای جلوگیری از رسوایی هرچه بیشتر، حاضر به تحویل پیکر پاکش به خانواده نشد و تاکنون نیز مزارش بی نشان است.
در صفحه 94 به روایت حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسنعلی آهنگران چنین آمده است:
در درس ایت الله بروجردی اشکال می کردند. با استفاده از آیات و روایات، شاهد می آورد.مرحوم اقای بروجردی
هم سید بزرگواری بودند. مرجعیت عامه داشتند. انصافا در عصر خودشان بی نظیر بودند.
ایشان با صبر و درایت پاسخ می دادند. یک بار، دو بار، بار سوم آقا این اواخر که سن شان بالا رفته بود دست می گذاشتند پشت گوش شان که خوب بشنوند. می فرمود: «آقای صدوق من نفرین می کنم که رئیس بشوی.» من اون موقع گفتم یعنی چه؟ به قول معروف « اون موقع دوزاری ها نمی افتاد» بعد ها فهمیدیم. اشکالاتش هم قابل توجه بود. گاهی بعضی ها اشکال می کنند، خیلی نمی شود رویش حساب کرد. هم ملا بود، و خرد شده در فقه و اصول و هم شجاعت داشت. اگر هم میدید که اشکال وارد نیست، می پذیرفت.
همچنین در صفخه 114 بعنوان جانشین آیت الله به روایت حاج عباسعلی سامی آمده است:
شهید صدوق و برادر بزرگ ایشان مشهدی محمد آقا آمدند مزرعه ما. برادرم از شهید صدوق پرسید:«اگر آیت الله بروجردی از دنیا بروند، چه کسی بعدا جای ایشان را می گیرد؟» شهید صدوق با شجاعت پاسخ داد: یک نفر به نام حاج آقا روح الله خمینی است. شما او را کمتر می شناسید.
شهید صدوق خیلی در پیش آیت الله العظمی بروجردی «ره» قرب داشت.
