سرگردانی در غربت، بِه از محتاج نامردان در وطن

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید قاسم احمدی در خلجستان واقع در استان قم، متولد شد. در خانواده‌ای ساده و مذهبی پرورش یافت. تا کلاس دوم ابتدایی درس خواند ولی به دلیل فقر خانواده به کار در روستا مشغول شد. پس از ۱۵ سالگی همراه با خانواده به تهران عزیمت کرد و در مغازه چلوکبابی مشغول به کار شد. ۱۸ ساله بود که زندگی مشترک خود را آغاز نمود و در مدت زندگی با همسرش، دارای چهار فرزند شد. پس از مدتی به ارتش پیوست و برای خدمت یکساله به زاهدان منتقل گردید. زندگی او با سختی و تنگدستی سپری می شد مشکلات زیاد نتوانست روحیه انقلابی او را از بین ببرد و از همین رو با انتقال او به تهران موافقت نشد و یازده سال در زاهدان به زندگی خود ادامه داد. خانواده احمد با تهی دستی و مشقت زندگی می کردند و ۱۸ سال از زندگی مشترک را اجاره نشین بودند؛ اما این مسائل هیچگاه مانع صمیمیت و زندگی با صفای آنها نشد و همیشه می‌گفت: «مسلمان نباید به فکر راحتی و خوشی باشد.» او روز و شب برای رسیدن به اهداف انقلاب تلاش می‌کرد. پس از ازدواج در اتاقی که قبلا محل نگهداری مرغ و جوجه بود زندگی می‌کرد. همسرش به او گفت: مقداری پول قرض کند و یک خانه بگیر، جواب داد: حضرت نوح هزار سال عمر کرد و یک خانه داشت که نصفش را آفتاب می گرفت و نصفش را سایه.

در زاهدان خیلی سختی کشید ولی همیشه این شعر را زمزمه می کرد:

«اگر صد سال در غربت بمانم زار و سرگردان 

بود بهتر که باشم در وطن محتاج نامردان»

سرانجام شهید قاسم احمدی در تاریخ ۰۶/ ۰۷/ ۱۳۵۹، در محله سراوان استان سیستان و بلوچستان، به دست دشمنان ایران زمین، به درجه شهادت نائل آمد و پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای روستای آمره خلجستان، از توابع استان قم، آرام گرفت.

منبع: مجموعه کتابهای بنیاد شهید استان قم