شهیدی که دستگیری از دیگران در اولویت کارهایش قرار داشت
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید حجت الله قنبری سنجگانی، در سال ۱۳۵۲ در روستای سنجگان استان قم متولد شد. پدر اوعلیرضا نام دارد. پس از پایان تحصیل و گرفتن مدرک دیپلم وارد دانشگاه شد. اما به دلیل نارضایتی از رشته خود انصراف داد و تصمیم گرفت به خدمت مقدس سربازی برود.
بهترین ویژگی اخلاقی شهید قنبری روحیه خدمت به دیگران بود. هر کاری که بر عهده اش گذاشته می شد را به خوبی انجام می داد، نه تنها از سایه دست پدر بود بلکه به همه کمک می کرد. در کنار درس خواندن به پدرش در کارهای مغازه کمک می کرد. به مادیات دنیا توجه نداشت بلکه بیشتر به فکر مستمندان بود. با پولی که به دستش میرسید، دیگران را بی بهره نمی گذاشت. یک بار هندوانه شیرین و آفتابی را آوردم تا بخورد، گفت: «مادر دلم میسوزد اگر کسی نتواند همین هندوانه را بخرد، ما جواب خدا را چه می دهیم؟»
دستمزدش را به مستمندان میداد البته ما این مسائل را بعد از شهادتش فهمیدیم. آخرین باری که به دیدن ما آمد قبل از نوروز بود لباس نو خریده بود، هرچه اصرار کردم آنها را بپوشد قبول نمی کرد؛ در اثر اصرار زیاد من بلاخره با اکراه لباس را پوشید و چون اندازه اش نبود تصمیم گرفتم آن را به خیاط بدهم تا آماده کند. گفت: این کار را نکن ،حالا بگذار بماند، شاید دیگر برنگشتم.
شهید در زمان سربازی از منزل چیزی نمی برد. گفت: آنجا خیلی از بچهها توان خرید این جور چیزها را ندارند. هرگز نماز اول وقت را ترک نکرد و دیگران را نیز برای خواندن نماز اول وقت تشویق میکرد. به کسانی که در ماه رمضان مسافرت می رفتند میگفت: «این کار را نکنید، چه فایده ای دارد؟ آدم باید حسابش را با خدا پاک کند.» به اعمال روز جمعه اهمیت میداد. حتی یک بار هم بدون غسل جمعه به نماز نرفت. قسمتی از آخرین نامه که بعد از شهادتش به دست ما رسید، چنین است؛ «این خداحافظی آخر برای شما چه قدر آسان بود و برای من چقدر سخت.»
شهید حجت الله قنبری چهار ماه در جبهه جنگ با اشرار و سوداگران مواد مخدر جانفشانی کرد و سرانجام در روز 4 فروردین ماه ۱۳7۴ در اثر اصابت گلوله، در شهر گزیک توسط نیروهای ضد انقلاب به فیض شهادت نایل آمد و در گلزار شهدای علی بن جعفر قم در جوار رحمت الهی آرام گرفت.