برگ شهادت را از حضرت معصومه «س» طلب می‌کرد
نوید شاهد _ در زندگی نامه شهید حسین مولید زاده می خوانید: او نماز و روزه اش ترک نمی شد و هر وقت از جبهه می آمد به مسجدجمکران و حرم مطهر حضرت معصومه می رفت و دعا می کرد که به شهادت برسد. به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید«حسین مولید زاده» در سال 1342، در شهر قم بدنیا آمد.
وی در تاریخ سیزدهم مرداد ماه 1364، در منطقه چنگوله مهران و در عملیات عاشورا، بر اثر اصابت خمپاره به ناحیه بدن، به درجه رفیع شهادت رسید.
از زبان عبدالرضا برادرشهید حسین مولید زاده می خوانید.
یاد و خاطرات آن غیر بزرگوار در ذهن ما فراموش نمی شود. فکر و ذکرش فقط کمک کردن به مردم بود و آرزویش به شهادت رسیدن در راه اسلام بود.
روزی که می خواست به جبهه برود ۱۵ سال بیش نداشت.
در مسجد مهدیه عضو بسیج محله بود و به مردم و کشورش خدمت می‌کرد.
او نماز و روزه اش ترک نمی شد و هر وقت از جبهه می آمد به مسجدجمکران و حرم مطهر حضرت معصومه «س» می رفت و دعا می کرد که به شهادت برسد.
همیشه ناراحت بود که چرا دوستانش زودتر از خودش به شهادت می رسند.
او خیلی برادرها و برادر زاده اش را دوست می داشت و به همه احترام می گذاشت و برای همه احترام قائل بود.
حسین خیلی مهربان و دلسوز بود.
خیلی با ایمان و نماز خوان بود و از دروغ و غیبت کردن بیزار بود و دوست نداشت کسی از کارش سر در بیاورد.
زیارت عاشورا و قرآن زیاد می خواند و همیشه دوست داشت آرزویش برآورده شود و همان هم شد.
او با گذشت و با ایمان بود و در وصیت نامه اش نوشته بود اگر من به شهادت رسیدم برایم گریه نکنید و اگر جنازه ام را پیدا نکردید ناراحت نباشید؛ راهم را ادامه بدهید و راهپیمایی ها را در نماز جمعه شرکت کنید.
چند دفعه زخمی شده بود؛ خودش اصلا حرفی نمی زد؛ از همرزم هایش می فهمیدیم که در بیمارستان بستری شده است.
همیشه می گفت: به مردم کمک کنید و از فعالیت هایش برای مسجد کوتاهی نمی کرد.
به درماندگان کمک می‌کرد و دلش می‌خواست دائماً در اختیار مردم باشد.
پنج سال در جبهه خدمت کرد و بعد از آن به شهادت رسید.
مزار پاک و مطهر این شهید والامقام در گلزار علی ابن جعفر قم دفن است.
