نگذارید کشورهای سلطه‌گر بر ایران مسلط شوند
نوید شاهد: شهید «محمد ولی جعفری» فرزند «محسن»، 2 تیر 1343 در زنجان دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 18 اسفند 1360 در دزفول به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید جعفری را می‌خوانیم.
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ
هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.
اگر من به درجه والای شهادت رسيدم، نگذاريد سلاح من بر زمين بماند. نگذاريد امام تنها بماند و دين مبين اسلام بی يار و مدد بماند و اين اجبنی‌ها كشور اسلامی ما را اشغال كنند.
بیشتر بخوانید: زندگینامه شهید محمد ولی جعفری
برادران عزيز! شما كه در راه انقلاب كوشش می‌كنيد، از شما و دوستان، خويشانم، همشهری‌هايم و ملت ايران می‌خواهم كه تا آخرين قطره خونشان از آن محافظت كنند و نگذارند بار ديگر سلطه كشورهای سلطه‌گر بر سر اين كشور اسلامی ايران مسلط گردد.
ای پدر و مادر مهربانم! اميدوارم كه مرا ببخشيد، هر چه ناراحتی از من ديديد. پدر و مادر بزرگوارم! فقط چيزی كه از شما می‌خواهم، اين است كه اگر من شهيد شدم، ناراحت نشويد و گريه نكنيد. چيز ديگری كه از شما می‌خواهم، اين است دعا كنيد خدا گناهان مرا ببخشد.
مادر مهربانم! از تو می‌خواهم كه مرا ببخشی. مادرجان! از مرگ من ناراحت نشويد. من از شما خيلی تشكر می‌كنم مرا بزرگ كردی و تربيت اسلامی ياد دادی كه من توانستم در راه اسلام بجنگم و شهيد شوم.
در پايان صحبت‌هايم سلام و درود بر رهبر كبير انقلاب اسلامی ايران و با سلام و درود به همه شهيدان راه حق و آزادی. سلام و درود به همه معلولين و مجروحين جبهه و جنگ تحميلی و سلام و درود به همه ملت قهرمان ايران.
