خوشحالی مردم قم را در پیروزی انقلاب فراموش نمیکنم
به مناسبت ایام نوروز و آغاز سال جدید، نوید شاهد استان قم با برادر شهید غلامحسین اکبری گفتگویی داشته است که برای مخاطبین نوید شاهد منتشر میکند.
شهید غلامحسین اکبری جعفرآبادی در سال 1347 در روستای زواره دیده به جهان گشود و تحصیلات خویش را تا مقطع دیپلم به اتمام رساند. سرانجام شهید غلامحسین پس از چندی مجاهدت در جبهههای نبرد حق علیه باطل در مبارزه با رژیم بعث عراق برای دفاع از کشورش، در تاریخ 24 مردادماه 1364 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
محمد اکبری برادر شهید غلامحسین اکبری و فرزند اول خانواده اکبری است که در سال 1344 در شهر قم متولد شد. خانواده اکبری جمعا 7 فرزند داشتند که شامل پنج پسر و دو دختر بود و با شهادت غلامحسین که فرزند سوم خانواده اکبری بود؛ اکنون چهار برادر و دو خواهر هستند.
پدر و مادر بزرگوار آنها اصالتا اهل استان اصفهان و بخش زواره از توابع اردستان بودند و به دلیل آشنایی خانوادههایشان با یکدیگر ازدواج کردند. شغل پدر کشاورزی بود، اما پس از آنکه خشکسالی چهره منطقه را دگرگون و امکان کار و فعالیت را از بین برد، در سال 1355 به شهر قم مهاجرت کردند و در قم با کارگری و لقمه حلال حاصل دست رنجش، خانواده را اداره میکرد.
خانواده اگرچه از نظر اقتصادی در شرایط سختی به سر میبردند و پدر به سختی دخل و خرج را با هم جور میکرد اما از نظر فرهنگی و مذهبی خانوادهای هیئتی و اهل قرآن و اهلبیت بودند و همین امر فرزندان را از همان دوران کودکی با تعالیم و ارزشهای دینی آشنا کرد. در ادامه این گفتگو را میخوانید.
دوران کودکی
محمد اکبری در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد استان قم با شرحی از دوران کودکی و خاطراتی از برادر شهیدش گفت: برادر شهیدم غلامحسین اکبری فرزند سوم خانواده بود و در سوم اردیبهشت سال 1347 یعنی زمانیکه من سه سال داشتم، در روستای آبا و اجدادیمان در بخش زواره متولد شد. خاطرم هست از همان روزهای نخست ولادتش الفتی ویژه بین ما شکل گرفت که تا به امروز هم نه تنها کمرنگ نشده بلکه هر روز بر عمق آن افزوده شده است.
من و غلامحسین چند سال اول مدرسه را در روستا گذراندیم و او همیشه جزو دانشآموزان بسیار فعال و کوشا بود و پس از مهاجرت به شهر قم و رفتن به کلاسهای بالاتر، این تلاش و فعالیت بیشتر هم شد و همواره جزو دانشآموزان نمونه خوانده میشد. دوران ابتدایی را در مدرسه خدیوی و دبیرستان را در مدرسه دین و دانش همراه باهم گذراندیم.
فعالیتهای انقلابی
او در خصوص فعالیتهای خود و شهید غلامحسین در سالهای پیروزی از انقلاب اسلامی عنوان کرد: در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب ما هر دو نوجوان بودیم و در حد توان خود و به اشکال مختلف فعالیت میکردیم. خوب یادم هست که مدرسه را تعطیل میکردیم و با همکلاسیها در تظاهرات شرکت میکردم و شعارنویسی میکردیم؛ تا سال 1357 و پیروزی انقلاب اسلامی که خوشحالی و شادمانی مردم بیش از هر چیزی در فضای شهر موج میزد. یادم هست 22 بهمن سال 1357 که رسما پیروزی انقلاب اعلام شد، کوچهها و خیابانهای قم، مملو از جمعیت بود و خیلیها شیرینی و گل پخش میکردند و آن حس و حال و هوا بیادماندنیترین خاطرهها را برای من و بسیاری از مردم رقم زد که غیر قابل تکرار و زیباترین خاطراتمان هستند.
دفاع مقدس و شهادت غلامحسین
محمود اکبری به نقلی از شروع جنگ تحمیلی و حضور خود و برادرش در جبهههای نبرد پرداخت و در خصوص شهادت غلامحسین افزود: با شروع جنگ تحمیلی در شهریور سال 1358 برادرم غلامحسین دانشآموز دبیرستانی بودم و هنوز به هجده سال نرسیده بود که همراه دوستانش عضو نیروهای بسیج شد و برای گذراندن دوره آموزشی عازم تهران شد. در آن زمان من زودتر عازم جنگ شده بودم و در زمان اعزام غلامحسین قم نبودم.
غلامحسین بعد از بازگشت از آموزشی در سال 1364 به منطقهای به نام بستان در جنوب اعزام شد. تقریبا یک ماه و نیم در جبهه بود و بعد برای مرخصی به قم آمد که متاسفانه در این فاصله هم من به خاطر حضور در جبهه، موفق به دیدار او نشدم. بعد از یک ماه استراحت، وقتی برای بار دوم به جبهه اعزام شد، در عملیات عاشورای 2، در تاریخ 24 مردادماه سال 1364، در منطقه چنگوله و در اثر اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت نایل آمد.