شهادت، درک بزرگی از اسلام است

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید «سیدجواد نجفیان صرمی» فرزند سید حسن در سال 1347 در شهید خون و قیام، قم دیده به جهان گشود.

با شروع جنگ تحمیلی شهید از طریق کمیته انقلاب اسلامی عازم مناطق جنگی جنوب گردید و در تاریخ بیست و هفتم شهریور 1366 در منطقه شلمچه جزیره ام‌الطویل بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به فیض عظیم شهادت نائل و پیکر مطهرش طی مراسم باشکوهی در شهر قم تشییع و سپس در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد.

 بسم الله الرحمن الرحیم

برهر فرد مسلمان واجب است که در هر وقت و  زمانی برای خویشاوندان خود وصیت‌نامه‌ای بنویسد و آنان را از همه‌ی احوالات خود با خبر سازد.

انا الله و انا الیه راجعون: بازگشت  همه به سوی اوست.

با سلام و درود بی پایان به روان پاک شهیدان و با سلام به دوازدهمین منجی عالم بشریت مهدی موعود و نایب بر حقش صدف قلبم را می‌گشایم تا وصیتی کنم و آرزویی بنویسم.

انسان امانتی است که از بدو تولد این امانت به پدر و مادر سپرده می‌شود، این امانت زیبا حال یا پسر یا دختر باید به خوبی تربیت شود و تحویل جامعه داده شود و اما از موضوع خودمان پرت نشویم.

پسر هم باید خوب تربیت شود به جامعه بیاید، خب اگر خداوند این امانتی را که خود به دست انسان سپرده پس بگیرد، هیچ کس حق شکایت ندارد؛ خداوند خود بهتر داند که این امانتی را کی پس بگیرد، پس انسان نباید وقتی امانتی را به خداوند یعنی صاحب اصلی پس داد، ناراحت باشد؛ باید بکوشد این امانتی را که فرزند است پاک و منزه تحویل صاحبش گردد؛

اگر پاک نبود، مخلص نبود، گناهکار بود، زشتکار بود، نیکوکار نبود، ناراحت باشد که چرا این امانتی را این گونه تحویل صاحبش داده، گریه کند، زاری کند، اما اگر کسی بود که امانتی را پاک و مخلص تحویل خداوند داد خوشحال و خندان باشد که این امانتی را پس داده است.

خداوندا اگر نصیبم کردی لیاقت شهادت را، چه بهتر اگر شهید شدم، چه خوب جایم حتماً پیش خداست اگر شهید شدم خاطرتان آسوده گوشه‌ی بهشت کنار امامان معصوم کنار ملائکه‌های خداوند کنار جویبار، خالص از خداوند که بوی عطر آن گل‌های زیبا در هر کجا که قدم بگذاری به مشام می‌رسد، اما شهادت چیز دیگراست؛

شهید شدن منزلت دیگری دارد، خاصیت دیگری دارد، اگر کسی در راه اسلام به شهادت برسد و خداوند را درک کرده باشد، حتماً معنی واقعی اسلام را فهمیده است. فهمیده که اسلام یعنی که قرآن یعنی چه اگر واقعاً یکی در راه به ثمر رسانیدن دین اسلام درخت سر افراز انقلاب را آبیاری کرده است و با خون سرخ به این جنایتکاران فهماند که خون سرخ ما قابلی ندارد؛

برای اسلام جان ما هیچ قابلی ندارد، برای انقلاب اسلامی اگر با شهید شدن من و امثال من انقلاب به پیروزی کامل می‌رسد، پس چه بهتر ای گلوله‌ها، خمپاره‌ها بیائید و مرا در کام خود فرو ببرید. 

باز هم خداوند اگر نصیبم کرد، در اثر حوادث جان دادم، با هم در این جا وصیت می‌کنم که هیچ چیز از خود ندارم برای بخشیدن،اما اگر چیزی هم دارم، خودتان می‌دانید چه کارش بکنید، مردن حق است.

حق همه‌ی بندگان خداست. انسان ممکن است در بعضی از مواقع در اثر حادثه جان دهد مثال برق، تصادف، افتادن، شوخی و... باید همیشه و در همه حال آماده‌ی رفتن باشد، چون همانطور که بی‌چیز انسان بدنیا می‌آید، همانطور هم بی خبر از دنیا خواهد رفت. من خودم نمی‌دانم که در چه حادثه‌ای جان خواهم داد، اما اگر در حادثه‌هایی که در بالا ذکر کردم جان دادم. دوست دارم که از من بدگویی نکیند. دیگر وصیتی ندارم.