
علی رضای من فقط خبرنگار نبود، عاشق بود...
به گزارش نوید شاهد به مناسب 17 مرداد روز خبرنگار یادداشتی را برای انتشار در اختیار نوید شاهد قرار داد که در ادامه می خوانید:
«چه کسی میتواند روز ۱۵ آذر ۱۳۸۴ را از خاطر ببرد؟ روزی که نهفقط خانواده ما، که دل یک ملت سوخت. سانحهی سقوط هواپیمای C-130، خبرنگاران عزیزی را از ما گرفت. پسرم، علیرضا هم میان شان بود. او نرفته بود که برنگردد. رفته بود برای روایت، برای ثبت حقیقت، برای رساندن صدای رزمایش «عاشقان ولایت» از چابهار به گوش مردم ایران. اما پروازش ناتمام مان و خودش خبر شد.
علیرضای من خبرنگار بود، اما فقط خبرنگار نبود. عاشق بود؛ عاشق دانستن، نوشتن، گفتن، روایتکردن. با همان جسارت همیشگیاش، در دل مانورها میرفت. از ارتش، از فرماندهان، از سختترین عملیاتها، گزارش تهیه میکرد. همه میدانستند که علیرضا اهل شعار نیست؛ اهل کار است.با همان صداقت، با همان اخلاق.روابط عمومیاش، ادبش، دقتش در کار باعث شده بود جایگاه خاصی بین فرماندهان نظامی و مسئولین پیدا کند. او خبرنگار ویژهی ارتش بود، با گزارشهایی که هنوز هم در آرشیوها زندهاند.
فرزندم علیرضا، با مدرک لیسانس مدیریت و تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد روابط بینالملل دانشگاه علامه طباطبایی، میتوانست راههای بسیاری را برای آیندهاش برگزیند. اما او، راه دشوار را انتخاب کرد؛ راه آگاهیبخشی، راه صداقت، راه خبرنگاری.
امروز، در قطعه ۵۰ بهشت زهرا، کنار شهدای رسانه، نام و نشانش برای همیشه ماندگار شده. مقبرهای که با دستان پدری داغدار، اما سرافراز، ساخته شد؛ تا هرکس از کنارش بگذرد، بداند پشت این سنگِ ساکت، چه داستانی از صداقت و جسارت خفته است.
روز خبرنگار، بر همه راویان حقیقت مبارک و بر آنهایی که برای گفتن حقیقت، جان دادند… یادشان جاودانه باد.
انتهای پیام/