روستای آهوانو

برادر شهید «حسینعلی رضایی‌آهوانویی» نقل می‌کند: «دیدم حسینعلی به چایی و آتش زیر اجاق نگاه می‌کند. گفت: همسایه راضی است که هیزم از باغش آوردی؟ گفتم: آخه این چوب خشک چه ارزشی داره که برم از همسایه بپرسم؟ گفت: فرقی نمی‌کنه چی باشه، باید اون‌ها راضی باشن!»

خواهر شهید «حسن یحیایی» نقل می‌کند: «چند بار شهید رو در خواب دیدم. یک بار دیدم یه جای سبزه‌زاری است. دیدم چهار پنج نفر آنجا جمع هستند. گفتم: داداش تو بیا! آن‌ها هستند دیگه. گفت: نه من باید با این‌ها برم؛ سقای این گروه هستم. باید بریم یه جایی آب و چایی بدیم.»

برادر شهید «حسن یحیایی» نقل می‌کند: «صداقت ایشان مثال زدنی است. در وعده‌ها و قول‌و‌قرار‌ها صادق بود و دوست نداشت کسی به غیر از صداقت و راستی با او حرفی بزند. ظاهر و باطنش یکی بود.»

پدر شهید «حسن یحیایی» نقل می‌کند: « آخرین باری که حسن می‌خواست به جبهه برود، من او را در آغوش گرفتم و به من الهام شد که اگر حسن برود، شهید خواهد شد. حسن جوان حرف گوش کنی بود. هر کاری می‌خواستم انجام می‌داد. حالا رفته است و منِ پدر باید جنازه او را ببینم. جز تسلیم در برابر امر الهی چاره چیست؟ الهی با شهیدان کربلا محشور شود!»

مادر شهید «حسن یحیایی» نقل می‌کند: «حسن دانش‌آموز بی‌نظمی نبود که از مدرسه برمی‌گردد، وسایل و اسباب و اثاثیه خود را هرجا که شد رها کند؛ هر چیزی را در جای خودش قرار می‌داد. حسن اخلاق داشت. از نمازش غافل نمی‌شد. حرمت و احترام ما را همیشه داشت و با قرآن مأنوس بود.»

شهید «حسن یحیایی» سیزدهم آذرماه ۱۳۴۶ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. هنگامی که در جبهه حضور پیدا کرد، هفده ساله بود. در فرصت‌های مناسب در سالن کشتی حاضر می‌شد و راه و رسم فتوت و جوانمردی را فرا می‌گرفت. سرانجام هشتم شهریور ۱۳۶۳ در غرب کشور منطقه سردشت به شهادت رسید.

نوید شاهد - شهید «احمد امی» فرزند غلامعلی و معصومه، بيست و پنجم فروردين‌ماه ۱۳۳۶ در روستای آهوانو از توابع شهرستان دامغان به دنيا آمد. تا پايان دوره كارشناسی درس خواند. به عنوان افسر نیروی زمینی ارتش در جبهه حضور يافت. پانزدهم دی‌ماه ۱۳۵۹ در اهواز بر اثر اصابت تركش، به شهادت رسيد. نوید شاهد سمنان به مناسبت هفته شهید، ویژه‌نامه این شهید والامقام را برای علاقه‌مندان منتشر می‌کند.