شهید رشید جعفری

پدر شهید «رشید جعفری» نقل می‌کند: «هنوز صدای نماز خواندنش می‌آمد. آرام درِ اتاق را باز کردم. سر سجاده نشسته بود و تسبیح می‌گرداند. گفتم: باباجان! پاشو بخواب. گفت: شما برو بخواب! من با خدا کار دارم، با امام حسین دردودل دارم. حرف‌هام خیلی زیاده.»

شهید «رشید جعفری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «در راهی قدم نهادم و وارد دانشگاهی شدم که استادش حسین(ع) و درسش شهادت است. خداوند شهادت بنده حقیرش را که صرفاً برای استقلال و اعتلای اسلام عزیز است، بپذیرد.»

مادر شهید «رشید جعفری» نقل می‌کند: «گفت: ممكنه از طرف خواهرهای بسیجی كسی بیاد. مادر! مدیونی اگه چیزی بگیری. ما كه برای دنیا بسیجی نشدیم، اجرمون رو با لوازم دنیایی عوض نمی‌كنیم.»

گفت:«ماها رو! خدا ما رو قبول کرده.»

بالاخره متقاعد شدن که ناموس مردم ناموس خودشونه

کلی باهاشون در خلوت صحبت کردم. بالاخره متقاعد شدن که ناموس مردم ناموس خودشونه

گفت:«ماها رو! خدا ما رو قبول کرده.». همان‌شب رشيد شهيد شد.