بانویی که «شیر علقمه» را به کربلای حسین (ع) هدیه کرد؛
«فاطمه بنت حزام کلابیه» همان روز که به خانه حضرت حیدر (ع) پا نهاد تا شریک زندگی شیر خدا و شاه مردان باشد، حسنین (ع) را بیمار و در بستر دید. بر بالینشان شتافت و دو ریحانه رسول (ص) را در آغوش کشید و بوسید. به امیر مومنان (ع) گفت او را در خانه، فاطمه صدا نزند و « ام البنین » خطاب کند که فرزندان زهرا (س) یاد مادر نیفتند و داغشان هربار تازه نشود. مادر «خورشید علقمه» و «ماه بنی هاشم»، در دامنش چهار برادر نه، چهار فدایی و عاشورایی برای حسین (ع) تربیت کرد که یکی، سردار و سپهسالار کربلا و سقای تشنهلبان دشت عطش و عشق بود.