شهید زکریا زنده دل

این حافظ نیمی از کتاب وحی و معلم و مفسر قرآن و نهج البلاغه، یک عارف سالک به تمام معنا بود که درس دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد را نیمه کاره رها کرد تا در دانشگاه الهیات شهادت در جبهه، فارغ التحصیل عشق خدا شود. برای کارگرهای افغانی، کلاس قرآن رایگان داشت و در غیاب روحانی محل، پیشنماز مسجد می شد. آنقدر روحیات عارفانه‌اش در تازه عروس جوانش اثر کرده بود که پس از شهادتش، درحالیکه مفقودالاثر هم شده بود، همه وسایلی که برای یک زندگی تازه تهیه شده بود، به جبهه ها فرستادند.

نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران تصویر دست‌خط نامه‌ِ شهید «زکریا زنده‌دل» به خانواده‌اش را منتشر می‌کند.

شهید «زکریا زنده‌دل» در قسمت اول وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «تضعيف دولت خيانت به اسلام است. بسيج و انجمن‌هاى اسلامى را بايد تقويت نمود، اينها اركان تداوم انقلاب اسلامى هستند. قدر اين قهرمانان گمنام را بدانيد، شب و روزشان در حال خدمت است و هيچ نظرى ندارند جز رضاى خداى متعال.»

شهید «زکریا زنده‌دل» عاشق امام و انقلاب بود. لباس ساده مى‌‏پوشید و خوراک ساده مى‏‌خورد. با اینکه مى‌‏توانست از سهمیه رزمندگان جهت قبول شدن دانشگاه استفاده کند، از این سهمیه استفاده نکرد و با سهمیه منطقه ۱ در دانشکده الهیات دانشگاه فردوسى مشهد پذیرفته شد و از سال ۱۳۶۴ تحصیل در دانشگاه مشهد را شروع کرد. پس از مدتى، شهید زنده‌‏دل بنا به فرمان امام و لبیک به مقتدایش به سوى جبهه شتافت و در این راه با اهدافى که داشت فداکاری‌ها کرد.