کربلای چهار - صفحه 2

تمام ما مدیون یک به یک خون شهدا هستیم و این را باید بدانیم که اگر کوچکترین کم کاری در ادامه راهشان بکنیم در روز قیامت در پل صراط جلوی ما را می گیرند و می گویند که فلانی تو که دیدی ما چه جوری رفتیم، جهاد کردیم و خونمان را در راه رضای حق ریختیم چرا راه ما را ادامه ندادید.

وقتی عملیات شکست خورد «آریا» سالم بود و به او گفتیم که بیا به عقب بر گردیم. گفت: نه من دوستانم زخمی شده اند. من نمی توانم آنها را تنها بگذارم. دیگر از آن به بعد خبری از او نداریم.

خسرو اخلاق بسيار خوبي داشت. متدين، با ايمان، با گذشت و صبور و فداكار بود هيچ وقت با كسي با صداي بلند سخن نمي گفت و در جلسات مذهبي بيشتر شنونده بود تا گوينده و با دوستانش بسيار صميمي رفتار مي كرد.

وی به مدت يك ماه در كردستان اقامت نمود و با دشمنان انقلاب و اسلام مبارزه كرد و بعد از مدتي كه برگشت دوباره به مدت دوباره جبهه اعزام شد و در آزادي خرمشهر شركت نمود.

راهپيمائيها وتظاهراتها شركت وباپخش اعلاميه ها وعكس امام وپوسترهاي انقلابي درصحنه مبارزه نقش ايفا مي نمود...درعمليات كربلاي جهادبه همراه لشگر 10سيدالشهدا كرج شركت وبه عنوان داوطلب جزخط شكنان درآمد و درحين عمليات درتاريخ دوم ...

در سال 1343 ، در خانواده اي زحمتكش و كشاورز متولد شد. او آخرين فرزند خانواده بود، پس از دوران ابتدايي وارد مدرسه راهنمايي شهيد خدمتي شد او در دوره راهنمايي از هوش و ذكاوت خوبي برخوردار بود كه زبانزده همه شده بود

سردار شهید حاج علی باقری فرمانده دلاور گردان امام حسین (علیه السلام) از لشکر امام حسین (علیه السلام) در سال ۱۳۴۲ در محله پزوه خوراسگان اصفهان نوزادی پا به عرصۀ گیتی گذاشت که والدینش به خاطر عشق و ارادت به امیرمؤمنان (علیه السلام)، نامش را علی نهادند. در روزهای اول حمله نظامی ارتش بعث عراق به خاک وطن اسلامی پا در رکاب جنگ کرد و از همان روزهای نخست، دلاورانه و بی‌محابا در مأموریت‌های محوله بخوبی ایفای نقش کرد و در این راستا بارها تا سرحد شهادت پیش رفت و کوه‌های سر به فلک کشیده غرب و دشت سوزان جنوب را با قدم‌های استوار خود مردانه درنوردید.

سردار شهید حاج علی باقری فرمانده دلاور گردان امام حسین (علیه السلام) از لشکر امام حسین (علیه السلام) در سال ۱۳۴۲ در محله پزوه خوراسگان اصفهان نوزادی پا به عرصۀ گیتی گذاشت که والدینش به خاطر عشق و ارادت به امیرمؤمنان (علیه السلام)، نامش را علی نهادند. در روزهای اول حمله نظامی ارتش بعث عراق به خاک وطن اسلامی پا در رکاب جنگ کرد و از همان روزهای نخست، دلاورانه و بی‌محابا در مأموریت‌های محوله بخوبی ایفای نقش کرد و در این راستا بارها تا سرحد شهادت پیش رفت و کوه‌های سر به فلک کشیده غرب و دشت سوزان جنوب را با قدم‌های استوار خود مردانه درنوردید.

سردار شهید حاج علی باقری فرمانده دلاور گردان امام حسین (علیه السلام) از لشکر امام حسین (علیه السلام) در سال ۱۳۴۲ در محله پزوه خوراسگان اصفهان نوزادی پا به عرصۀ گیتی گذاشت که والدینش به خاطر عشق و ارادت به امیرمؤمنان (علیه السلام)، نامش را علی نهادند. در روزهای اول حمله نظامی ارتش بعث عراق به خاک وطن اسلامی پا در رکاب جنگ کرد و از همان روزهای نخست، دلاورانه و بی‌محابا در مأموریت‌های محوله بخوبی ایفای نقش کرد و در این راستا بارها تا سرحد شهادت پیش رفت و کوه‌های سر به فلک کشیده غرب و دشت سوزان جنوب را با قدم‌های استوار خود مردانه درنوردید

شهید زهیر ترکان درسال 1348در سرزمین کربلا در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. مادری سیده و پدری متدین و بسیار زحمتکش داشت. تا سن دو و نیم سالگی در کربلا زندگی کردند و چون ایرانی بودند آنان را از عراق بیرون کردند، آن ها به اصفهان آمدند و در رهنان سکونت کردند

شهید علیرضا کریمی متولد ۲۲ شهریور سال ۱۳۴۵ مقارن با ایام ماه مبارک رمضان در محله سیچان اصفهان بدنیا آمد.به دلیل بیماری شدیدی که داشت پزشکان معتقد بودند که زیاد زنده نمی ماند.