هیچگاه درختِ کسی را سایه­‌بان خود نکرد

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید نوراله بابائیان در تاریخ 16 خردادماه 1317 در شهر مقدس قم بدنیا آمد. وی پس از چندی مجاهدت در جبهه‌های نبرد با رژیم بعثی عراق در تاریخ 21 اسفندماه 1363 به درجه رفیع شهادت نائل آمد. 

در ادامه زندگی‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

شهید سرفراز نوراله بابائیان در روستای رستگان به دنیا آمد. در خانواده­ای مذهبی رشد پیدا کرد و از همان ابتدای کودکی رعایت مسائل شرعی و دینی و حلال و حرام خداوند را در خانواده پاک خود یاد گرفت و آموزش دید.

بسیار انسان خوب و با شرافتی بود. دروغ و ریا و تظاهر در وجودش نبود. همه زندگی او با قرآن مأنوس بود. همه جوان‌هایی که در رستگان هستند، قرآن و قرائت قرآن خود را مدیون زحمات شهید بابائیان می‌­دانند. در اینجا او به بچّه‌­ها قرآن یاد می­‌داد و با ترجمه مقداری از آیات هم آنها را آشنا می‌­کرد؛ به ریزه کاری‌­های دینی هم توجّه داشت و در طول این مدّتی که در این روستا به کار کشاورزی مشغول بود، اجازه نداد یک ذرّه مال حرام به زندگی و زراعت او وارد شود.

فرزندانمان را هم با لقمه حلال بزرگ کردیم. او هر زمان که از کار کشاورزی در اینجا فارغ می­‌شد به جبهه‌­ها می‌رفت و در لباس یک بسیجی به اسلام و قرآن خدمت می­‌کرد. گاهی به مرخصی می­‌آمد و پس از مدّتی به سرعت به جبهه‌­ها می‌­رفت تا دین خود را به اسلام و انقلاب و قرآن ادا کند. همه از خوبی‌ها و رشادت­‌های او تعریف می­‌کنند. او برای دفاع از دین رفت و به عشق امام حسین (ع) شهید شد.

هر چه ما از پدر خود شنیده‌­ایم و برایمان تعریف کرده‌­اند، این بوده است که او خیلی خوب بوده است. اهل کار خیر بوده و کسی را از خود نرنجانیده است. با قرآن هم بسیار ارتباط داشته است؛

در اینجا کلاس قرآن را برای نوجوانان روستا برگزار کرده است و برای آن‌ها درس قرآن را با ترجمه آموزش داده است. خطّ بسیار خوبی هم داشته که الان نمونه خط ایشان را در متن وصیّت‌نامه خودشان می‌­توانید ملاحظه نمایید.

برای اینکه مبادا از کسی غیبت کند و یا غیبتی را بشنود، راه خود را از آبادی دور می‌­کرد و به خانه می‌­آمد تا معصیّت خدا را نکرده باشد. هیچگاه به مال مردم نزدیک نشد و درختِ کسی را سایه­‌بان خود نکرد و فرزندان خود را از وارد شدن به مِلک مردم منع می­‌کرد.