سبک زندگی شهدا در مسیر بندگی

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید عباس ایزدی مقدم در سال ۱۳۴۳، در شهر آمل بدنیا آمد. هنوز چشم‌های عباس به این دنیا گشوده نشده بود که آفتاب وجود پدر به غروبی ابدی پیوست. اوکه ‏تلاش بی وقفه مادر را برای تامین هزینه زندگی می‌دید، بر آن شد تا پناه خستگی های مادر باشد. در سال ۱۳۶۱، ازدواج نمود و صاحب یک پسر شد؛ اما شهید ایزدی مقدم هرگز فرزندش را ندید؛ چرا که عباس قبل از به دنیا آمدن او با اشتیاق فراوان به جبهه‌های نبرد شتافت و در روز ۲۵ بهمن ۱۳۶۴، در شهر فاو به ندای بهشتیان لبیک گفت و در جوار حق آرام گرفت.

ستوان دوم پاسدار عباس ایزدی مقدم دوره از خدمت خود را در شهر قم گذراند.
نسبت به بیتالمال خیلی حساس بود. با موتور و وسایل کمیته رفت و آمد نمی کرد. از وسایل نیروی انتظامی حتی خودکار فقط در جهت دولتی استفاده می‌کرد.
به نماز شب و دعاهای وارده اهمیت می‌داد. در شب عروسی نماز شبش ترک نشد.
از چند نوع غذا سر سفره ناراحت می‌شد و آن را اسراف می دانست و به میزبان می‌گفت: آیا شما می دانید که همسایه تان سیر است؟ اگر شما به خانه من بیایید فقط با یک نوع غذا از شما پذیرایی می‌کنم.
اهل مطالعه بود. وقتی به خانه می‌آمد، اگر وقت داشت بعد از قرآن و دعا کتاب می‌خواند و من گوش می کردم و از صحبتی که منجر به غیبت و تهمت شود خودداری می‌کرد.

نحوه شهادت

وی در اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به شهادت رسید.

پیکر پاک این شهید در گلزار شهدای روستای علی کلاه ، آرام گرفته است.

منبع: کتاب سبز قامتان