سخت‌کوشی‌های شهید «جعفری نیا» در تشکیل انقلاب
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید احمد جعفری نیا در سال 1341 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود.
وی در تاریخ نوزدهم آبان ماه 1361 رهسپار جبهه جنگ شد و در حمله محرم الحرام فعالیت نمود و در مرحله چهارم این عملیات در تاریخ بیست و چهارم آبان ماه 1361 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
او دوران کودکی را با جنب و جوش فراوان گذراند.
دوره ابتدایی را در مدرسه رشیدیه سپری کرد و سپس دوره راهنمایی را در 17 شهریور به اتمام رساند و در همین دوران بود که رژیم نکبت بار خفتان آمیز پهلوی رو به زباله دانی تاریخ می رفت و طلیعه انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی بت شکن تاریخ نوید پیروزی انقلاب می داد.
شهید جعفری نیا در دامان پاک مادری از سلاله فاطمه و زینب پرورش یافت و همراه مادرش در مجالس و محافل مذهبی و روضه خوانی شرکت می کرد و از این مکتب بود که چنین فرزندی برای پیشبرد انقلاب تحویل جامعه اسلامی داد.
او از چنین مکتبی برخاسته بود و ندای "هل من ناصراً ینصرنی" را لبیک گفت و راه شهیدان صدر اسلام را برای زندگی خویش سرمشق قرار داد و در همین راه شربت شهادت را نوشید.
در طول دوران مبارزه از هرگونه فعالیت در راه استقرار حکومت اسلامی دریغ نورزید و در دوران انقلاب شرکت در تظاهرات و پخش اعلامیه های امام سخت کوشش می کرد.
او در دوران تحصیل فعالیت های چشمگیری در مدرسه راهنمایی داشت و فعالیت خود را همگام با امت حزب الله شروع کرد و در اوایل انقلاب که هیچ گونه آزادی در مدرسه وجود نداشت دانش آموزان را بسیج می کرد و با شعارهای کوبنده بر علیه رژیم منفور پهلوی مخالفت خود را ابراز می داشت و هر روز این شعارها ادامه داشت.
او سخت عاشق امام و دلباخته روحانیت بود و این امر او را وادار می کرد که هرچه بیشتر فعالیت کند در همان اوایل انقلاب بود که هیچ دانش آموزی نمی توانست صدای خود را در مدرسه بروز دهد و او صدای خود را بروز می داد و با شعار درود برخمینی آغازگر این شعار بود و به دنبال او دانش آموزان شعار را سردادند و تا آخرین نفس تا سرنگونی رژیم سفاک پهلوی ایستاد و زیر بار ظلم و ستم نرفت؛ او غیر از فعالیتهایی که در مدرسه داشت در تظاهرات خیابانی که بر ضد رژیم شرکت می کرد و با سر کلاس حاضر نشدن این شهید و هزاران شهید دیگر بود که رژیم شاهنشاهی ساقط گشت.
شهید احمد جعفری نیا پس از پایان دوره راهنمایی وارد دبیرستان آیت الله کاشانی شد و در آنجا هم فعالیت چشمگیری داشت و در همین اوان بود که انقلاب پیروز شده و ملت قهرمان پرور ایران شاه و ایادی‌اش را به زباله دان تاریخ انداختند.
وی همیشه خط امام را برای محصلین تشریح می کرد و خط امام را اصیل ترین خط اسلام می دانست و همراه با تقوایش و عدم سازشش با باطل و رازداری اش عجیب بود و او را شخصیتی با ایمان ساخته بود.
او بارها در کلاس با دبیران به بحث می پرداخت و از سخنان امام در بحث هایش استفاده می کرد. او با شناخت خط های انحرافی و التقاطی در دوران ریاست جمهوری بنی صدر به افشای لیبرالیسم و ملی گرایی می‌پرداخت و با شناساندن این خط به دانش آموزان از انحرافات ذهنی آنان جلوگیری به عمل می آورد و چهره لیبرال ها و منافقین را افشا می نمود و با خون سردی آن ها را قانع می کرد و بر سر حرفش می ایستاد و زیر حرف ناحق نمی رفت. روح پرخاشگر او و چهره ی مصممش همراه با تقوی و شناختش از اسلام و عشق و علاقه فراوان داشتن به امام امت باعث شد که در پیشبرد اهدافش موثر افتد و در این راه سختی ها و رنجها بکشد.
در تابستان سال 1360 بود که به پیام امام لبیک گفت و این کلام امام را که فرموده بودند: نگذارید این جوانان عزیز خسته شوند؛ در بسیج قم ثبت نام کرد و بعد از گذراندن دوره های آموزشی راهی جبهه های حق علیه باطل شد و در جبهه " کوت شیخ خرمشهر " با صدامیان کافر به مدت 2 ماه به مبارزه پرداخت و پس از بازگشت به سنگر دبیرستان آمد که در سال سوم اشتغال به تحصیل داشت.
بعد از گذشت یک ماه از سال تحصیلی دوباره راهی جبهه های حق علیه باطل شد و این بار از طرف دبیرستان به جبهه اعزام شده بود؛ این بار درگروه جنگ های نامنظم شهیدچمران درحمله بستان شرکت جست. بعد از یک ماه نبرد دوباره راهی سنگر قدیمی خود یعنی دبیرستان شد.
در سال تحصیلی 61-62 که یک ماه و نیم بیشتر از مدرسه ها نمی رفت برای سومین بار عازم جبهه گشت و این بار در سال چهارم نظری اشتغال به تحصیل داشت. وی در تاریخ نوزدهم آبان ماه 1361 رهسپار جبهه جنگ شد و در حمله محرم الحرام فعالیت نمود و در مرحله چهارم این عملیات در تاریخ بیست و چهارم آبان ماه 1361 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
