فداکاری ها و شهادت ها، احساسات انقلابی را جان تازه می بخشید

به گزارش نوید شاهد استان قم، سید مهدی طاهری یکم اسفندماه 1341 بدنیا آمد؛ وی با دیپلم ریاضی به جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت. 

سرانجام پس از چندی مجاهدت در تاریخ پنجم آذرماه 1360، در منطقه عملیاتی سوسنگرد به درجه والای شهادت نائل آمد.

در ادامه وصیت نامه این شهید والا مقام را می خوانید.

و اذ یریکموهم اذالتقیم فی اعینکم قلیلاً و یقللکم فی اعینهم لیقضی الله امرا کان منقولاً و الی الله ترجع الامور   انفال آیه 44

ای کسانی که ایمان آورده اید هرگاه با قومی از دشمن روبرو و پایداری کنید و خدا را پیوسته یاد آرید که پیروزمندانه فاتح گردید.

سلامی را با شکر به درگاه خدا نثار عزیزانم می کنم که به من فرصت نوشتن این چند سطر را عطا کرد تا بتوانم یادآوری  از آنچه در این چند صباح عمرم بر من گذشت بازگو کرده، شاید کمکی به در راه ماندگی چون خود کرده باشم.

واقعاً انسان گاهی اوقات حرفهایی برای گفتن دارد اما نمی داند از کجا شروع کند که درست کرده باشد به هر جهت دوران کودکی را مانند کودکان دیگر با فراز و نشیب های آن گذراندم و در همان دوران بود که شمع هایی از درد و رنج و فقرا را به چشم دیدم.

آن لحظه ای که مادرم به دنبال خانه می گشت و همیشه هنگام بازگشت در چشمان مادرم اشک بود و یا آن هنگام که پدرم حساب قرض هایش را که می کرد دیگر از حقوقش چیزی برای خرج باقی نمی ماند ولی آیا این ها واقعاً دردی عظیم بود؟ خیر زیرا وقتی در خیابان می آمدم می دیدم که بچه ها و پدرهایی هستند که وضعشان از من و پدرم نیز بدتر است.

آنان بود که دوران کودکی را پشت سر گذاشته و پا به عرضه نوجوانی گذاشتم و لیکن در این دوران در اثر رشد جسمانی و عقلانی، در خور احساس استقلال و خود را دارای شخصیتی منفک حس می کردم.

همیشه می خواستم کاری را بکنم که فکر می کردم آن کار به من شخصیتی می بخشد و این بسیار فکر خطایی بود زیرا فکر ناقص انسان اغلب کارهایی را در مصلحت خود می بیند که به خیر او نیست و هر تباهی در آن امیدی نیست، اما با این وجود از همان آغاز احساس ضعیفی در من وجود داشت که من را از کارهای ناشایست منع می کرد؛

اما زمانه، زمانه پهلوی ها بود و دزدها و مفسدین و امکان رشد صحیح جوان ها بسیار کم که ناگهان جرقه ای در میان مردم، مردمی که هنوز هم ما درک نکرده ایم.

مردمی که اجر خدا را از خدا می خواهند و رضایت او را طالبند و خاکسترهای روی آتش دل مردم آتشی که اسلام و نقصان توسط رژیم و همچنین گروه های مبارز مسلمان در دل مردم ایجاد کرده بود، کنار زد؛ خداوند نیز خشنود از قیام مردم که به یاری قرآن و اسلام برخاسته بود، دست قدرتمند بودند؛ دست قدرتمندش را بر کاخ یزیدیان کوفت و بدینسان رژیم سرنگون شد.

ارزش ها تغییر کرد و مردم واقعاً نشان دادند که چه فداکارند، چه خون ها ریخته شد، آن زمان بود که آن احساس درون من جان تازه ای برای رشد و نمو پیدا کرد که در هر کسی وجود دارد.

ولایت 

رهبر عزیز و حامی تمامی مستضعفین و به حق امام خمینی با رهبری پیامبر گونه اش مردم را هدایت کرده و فرمان انقلاب را محکم در دست گرفته بود.

رهبری که به قدرت و یاری خدا بدون تعریف می گویم: در آن زمان من نیز عاشقانه رهبرم را دوست داشتم، البته این موجب آن نشود که فکر کنید اکنون او را دوست ندارم بلکه در این اواخر بیشتر او را شناخته بودم و عاشقانه تر سخن دلنوازش را به گوش جان می شنیدم؛

 از خداوند بزرگ سلامت و پیروزی برای این مرد بزرگ که ناجی اسلام و یار مستضعفین تا ظهور حضرت مهدی «عج» می باشد، خواهانم باری در آن زمان همیشه سعی داشتم از کسانی که با انقلاب و رهبرم مخالفت می کنند دوری کرده و یا با صحبت با آن ها راهی را برای هدایت آن ها بگشایم ولیکن به این دلیل که خود در زمینه های دیگر هدایت کامل نشده است.

فعالیت های انقلابی جوانان

بالاخره فعالیتهای جوانان انقلاب تشکیل بیشتری پیدا کرد و با تشکیل انجمن های اسلامی و ایراد سخنرانی و افشاگری های سازنده و بازگو کردن سخنان کوبنده امام علیه شیاطین زمین و مخالفان و رسول احساس دورنی در من قوت گرفت و من را مشتاق به جدا کردن و از شخصیت کاذب قبلی می کرد و راه خدا پرستی که راه صحیح زندگی کردن است را به من نشان داد که البته این سخن عالمانه و دلپذیر قرآن است که «هر نیکی که به تو می رسد از جانب خداست و هر بدی که به تو می رسد از جانب نفس توست» سوره نساء آیه 78

که این نشان دهنده لطف خداوند که هیچ گاه از او غافل نشوی که تو قدمی در راه خدا برداری خداوند چندین قدم به سوی تو برداشته و تو را راه به راه راست هدایت می کند؛ کافی است که تو یکبار بر روی هوست پا بگذاری.

خداوند لذتی از این کار به تو می دهد که از انجام آن هوس نمی بردی.

نقش پدر و مادر

در این جا ذکر این نکته ضروری است که من هیچگاه نمی توانم نقش پدر و مادرم در راه تربیت خودم نادیده انگارم.

چه روزها که با مادرم می نشستیم؛ او از تجارب زندگی و خاطرات تلخش برایم می گفت و از زندگی پدر بزرگم تعریف می کرد و من در مقابل خدماتی که این دو انسان گرامی برای من انجام داده اند بسیار شرمنده و خاضع و کوچکتر از آن هستم که از آن ها تشکر کنم، بلکه اجر آن ها با خداوند بزرگ و صاحب این جهان عظیم است و از خداوند توانا آمرزش آن ها را خواهانم.

تا آخرین لحظات بیاد آن ها خواهم بود و بیاد تمامی پدر و مادرهایی که در انتظار فرزندان خود هستند پدر و مادر عزیزم دلم می خواست می فهمیدید که چقدر من دوستتان دارم و از شما می خواهم که در حق من، این لطف را روا دارید که از آزار و اذیت هایی که در حقتان کرده ام درگذرید؛ اگر شما نگذرید خداوند، هرگز نخواهد گذشت.

برادران و خواهران عزیزم!

زندگی ام را شیرین کردید و همیشه در زندگی برای من یار و یاوری از خدا بوده اید، امیدوارم باز هم یار و یاور درماندگان و ضعیفان باشید.

پدر و مادرم را هیچگاه تنها نگذارید و الگویی برای خواهر کوچکم باشید که چون جان شیرین دوستش دارم.

برادر عزیز و گرامی ام ناصر، می دانم که برای من الگویی از یک انسان بود که به نظر من هر لحظه بیشتر به سوی خدا می رود و باز هم امیدوارم که همیشه این چنین باشد و هیچگاه ظواهر دنیا بر او غلبه نکند و خدا را هم همیشه بیاد داشته باشد که همانا رستگاری انسان در این است که خدایش را همیشه در هر کاری در نظر بگیرد و رضایت او را بر رضایت مخلوق ترجیح دهد.

از خداوند هدایت تمامی جوانان را خواستارم.

اکنون چند تقاضا دارم  که برای من در حدود دویست نماز صبح بخوانید و همچنین 20 نماز ظهر و عصر و 10 نماز مغرب و عشاء از این که زحمت این کار را می کشید و تحمل مخارج می کنید تشکر می کنم و اجرتان را به خدا میسپارم.

من پنج کتاب توفیقات را از آقای محمد صادق نجفی گرفته ام که دو تای آنها نزد یکی از برادرانم به نام محمد یزدی می باشد که به احمد سامانی بگویید که آن ها را از این شخصی بگیرد و بعد از این که آنها را برایتان آورد پنج تا کتاب را با هم تحویل او دهید؛ اسامی این کتابهای توفیقات «فیزیک - شیمی آلی و معدنی - ریاضیات جدید - هندسه» به کسی بدهکاری ندارم.

تا آن جا که خاطرم هست ولی هر کسی آمد و گفت که از من چیزی می خواهد به او بدهید و لباس ها و چیزهای دیگرم را به هر کسی که مستحق تشخیص دادید بدهید.

طلب حلالیت از اقوام

در پایان از تمامی اقوام و دوستان و به خصوص پدر و مادرم و برادران و خواهرانم خداحافظی کرده و از خداوند تقاضای آمرزش گناهانم را دارم که اگر خداوند مرا نیامرزد در آن دنیا سرشکسته و گناهکار خواهم بود.

از خداوند می خواهم که اسلام و مسلمین را از شر شیاطین حفظ کرده و انقلاب اسلامی ایران را تداوم بخشد که انقلاب اسلامی نقطه امید مستضعفین جهان است و خداوند عمر امام عزیز و گرامیمان را زیاد بگرداند که خدا گواه و شاهد هست که مطیع و فرمانبردار او بوده ام.