نجوای عاشقانه شهید غیاثی با پدر و مادرش
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید محمد علی غیاثی زارج در تاریخ 1 شهریورماه 1346 در شهر قم دیده به جهان گشود. وی پس از چندی مجاهدت در تاریخ 20 تیرماه 1367 به درجه عظیم شهادت رسید. در ادامه وصیت نامه این شهید والامقام را می خوانید.
«بسم الله الرحمن الرحيم»
با نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان و با نام و ياد تنها بت شكن عصر حضرت آيتالله امام خمينى.
مادرم و پدرم برادران و خواهرانم، از اين كه چنين نوشتم مرا بببخشيد، اميدوارم كه شما بنده حقير را كه سال ها باعث رنجش خاطر و اذيت و آزار شما بودم را به بزرگى خود ناديده گرفته و مىبخشيد.
اكنون كه وصيتنامهام را مىنويسم تماما به ياد شما و خصوصا پسر عموى شهيدم محمدرضا هستم و با حالى باور نكردنى براى خودم نشستهام و با دوستم احمدزاده وصيتنامهام را مىنويسم.
راستى آيا می دانيد موقعى كه به فكر مرگ بيفتيد، چقدر انسان محتاط مىشود و در هر كارى جانب احتياط را رعايت مىكند؟ بله بنده تمام ريزه كاری هاى زندگي ام را بياد مىآورم و از بعضى خوش حال مىشوم از بعضى ناراحت و از بعضى ديگر شرمنده و سرافكنده مىگردم كه اميدوارم شما فاميل كه نامتان را مي برم، مرا ببخشيد.
باور كنيد وقت نداشتم، وگرنه كتابى پر می كردم و اطمينان دارم با اين طبع روانم مىتوانم از يک كتاب بيشتر پر كنم اما خب موقعيت ايجاب مىكند كه به همين بسنده كنم و سخن به درازا نكشم.
پدر بزرگوارم به الله قسم كه در روز قيامت با سرافرازى به سراغت مىآيم، مادر مهربانم باز هم قسم به الله مىخورم كه شما را نيز كه همچون فرشتگان مقرب خدا در آن دنيا هستيد، به سراغتان خواهم آمد، شما را كه خود نجات دهنده من هستید، يارى دهم.
برادران و خواهرانم من چند سال نماز و روزه دارم كه نمىدانم چطور بخوانم؛ اگر وصيتنامه بدستتان رسيد در حد توان و مقدور و اگر زحمتى نيست برايم بخوانيد از تمامى مردم برايم حلاليت بطلبيد.
در موقع شهادتم با برادر علىآبادى مركز آموزش پدافند تماس حاصل نموده و خبر شهادتم را به تنها مربى دوست داشتنىام برسانيد و بگوييد غياثى تمام از تو درس گرفت و اميدوارم كه بر سر خاكم حاضر شوند، خدا يار و نگهدارتان افسوس كه فرصت اجازه نمىدهد.