قبری که پیش از شهادت محمدرضا برایش آماده شده بود

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدرضا گیلوری هفتم بهمن‌ماه ۱۳۴۴ در سالروز ولادت امام رضا (ع)، در روستای کهن‌آباد از توابع شهرستان گرمسار به دنیا آمد. پدرش شیرمحمد و مادرش توران نام داشت. درس و مدرسه را در کنار کمک به پدر در کار کشاورزی و دامداری ادامه داد.

تابستان‌ها مهمان خاله‌ بود

ایران کاشانی، خاله شهید نقل می‌کند: «محمدرضا خواهرزاده بزرگ من بود. خیلی دوستش داشتم. بیشتر وقت‌ها منزل ما بود. راه به راه می‌آمد خانه ما. تابستان‌ها که پدر و مادرش می‌رفتند ییلاق، او می‌ماند پیش ما. هم درس می‌خواند و هم در کار‌ها به من کمک می‌کرد. من آن وقت‌ها گلیم می‌بافتم. چله‌کشی گلیم روی زمین بود. آخر کار که سخت می‌شد و دست بین تار و پود نمی‌رفت، محمدرضا می‌رفت روی نخ‌های چله‌کشی تا با پاهایش بین تار و پود فاصله بیندازد. آن وقت من راحت پودکشی می‌کردم.»

خدمت در ژاندارمری

تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم علوم تجربی گرفت. محمدرضا پس از اخذ دیپلم به سربازی رفت و در ژاندارمری مشغول خدمت شد. پس از مدتی به کردستان اعزام شد. در آن‌جا بی‌سیم‌چی بود.

قبری که پیش از شهادت برایش آماده شده بود

فرخ کاشانی، دخترخاله شهید نقل می‌کند: «خبر آمد که می‌خواهند دو شهید به کهن‌آباد بیاورند. دو قبر آماده کردند اما یک شهید آوردند. من هم با خواهران محمدرضا رفته بودم تشییع‌جنازه. محمدرضا هم بود. تازه به مرخصی آمده بود. سر مزار شهید بودیم که بعد از فاتحه‌خوانی، رو کرد به ما و گفت: «این قبر خالی مال منه.» ما گفتیم: «خدا نکنه. این چه حرفیه؟» و دعا کردیم که همه سربازان و رزمندگان سالم و سلامت باشند. مدتی بعد همان قبر نصیب محمدرضا شد.

شهادت در سردشت

سیزدهم خرداد ۱۳۶۲ در سردشت توسط گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به پا، شهید شد. پیکر او را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

انتهای متن/