طعم شیرین شهادت در بالین سالار شهیدان
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید «غلامرضا صباغی»، هفتم تیرماه سال 1346 در محلههای سپه غربی سابق در تهران از خانوادهای مذهبی دیده به جهان گشود. او در سال 1364 برای خدمت سربازی رهسپار جبهه جنگ شد و چهاردهم مرداد 1366 درمنطقه میمک به فیض عظیم شهادت نائل آمد. در ادامه زندگینامه این شهید والامقام را میخوانید.
بسم الرب الشهدا و الصدیقین
غنچه شکفته از دیار انقلاب، لاله خونین برگ جبهههای نبرد شهید غلامرضا صباغی در تاریخ 7 تیر ماه سال 1346 در محله های سپه غربی سابق در تهران از خانوادههای مذهبی دیده به جهان گشود. در سن 7 سالگی در مدرسه فرزین در حوالی امامزاده حسن تحصیلات ابتدایی را شروع نمود. خانواده شهید در سال 1354 به شهر قم عزیمت نمودند.
شهید صباغی تحصیلات خود را در مدرسه ادیب خیابان صفائیه و مدرسه پارس دورشهر ادامه داد. بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، شهید و خانواده اش به علت علاقه شدید به این انقلاب در مراسم های دعا و دیگر برنامهها شرکت مینمودند. از جمله فعالیتهای شهید صباغی، عضویت در پایگاه مقاومت بسیج در مسجد امیرالمومنین واقع در خیابان دورشهر بود. شهید غلامرضا صباغی به علت علاقه شدیدی که به خدمت سربازی و حضور در جبهههای حق علیه باطل داشت، با دست بردن در شناسنامه و دست کاری کردن آن، یک سال به سن خود از طریق این راه اضافه نمود و بالاخره این کار را عملی کرد تا این که در تاریخ 1364 به این آرزو رسید و به خدمت مقدس سربازی نائل آمد و به منطقه آموزشی صفر پنج کرمان اعزام گردید.
بعد از مدت آموزشی به منطقه غرب کشور در کردستان اعزام شد و ادامه خدمت خود را در آن جا سپری کرد. او در نامههایش از فرماندهان خیلی گله میکرد و دلخور بود و علتش این بود که آنها را به منطقه عملیاتی نمیبردند. از دیگر صحبتهای شهید صباغی در نامه هایش این بود که ای پدر و مادر عزیزم، ای خواهرم، ای برادرانم و ای اقوام و دوستان سلام گرم مرا از اعماق کوهستانهای غرب کشور پذیرا باشید؛
من در این جا از صحت و سلامتی کامل برخوردارم. ای دوستان و اقوام ما در اشتباه هستیم، کردستان، سرزمین صفا و دوستی و صمیمیت است. همچنین از دیگر توصیههای شهید در نامههایش این بود که میگفت: از همه دوستان و فامیل خواهشمندم که دوران خدمت سربازی را که خدمت به اسلام و انقلاب است در هر جا که اعزام شدند سپری کنند و به این انقلاب شهیدان خدمت کنید.
همان طور که پدر ما به پسرهایش میگفت: هر کجا که شما را اعزام کردند بروید و در همان جا خدمت خود را انجام دهید. و همینطور بود؛ یکی از برادران شهید به نام علی در شمال ایران «آستارا»، دیگر در جنوب به نام محمد که در جزایر ابوموسی و... بود و خود غلامرضا که در غرب کشور خدمات خود را به ایران ارائه دادند.
ناگفته نماند که در پایان خدمت غلامرضا در مکه که سفر حجاج به خانه خدا بود، درگیری سختی در گرفت و پدر و مادر شهید صباغی در این درگیریها حضور داشتند. لشکر آنها به فرماندهی احمد ترکان به تلافی این حمله به قلب دشمن حمله بردند و در این حمله پیروز گردیدند.
شهید غلامرضا تمامی مرخصیهایش را جمع کرده بود تا این مرخصیها را در کنار پدر و مادرش که از سفر حج آمده بودند، به سر ببرد، اما این کار عملی نگردید تا این که چهاردهم مرداد 1366 شهید صباغی مرخصیهای خود را در کنار سرور و اربابش سالار شهیدان ابی عبدالله، در غروبی سهمگین به سر برد و به آرزوی دیرینهاش دست یافت.
روانش شاد و راهش مستدام باد...