دست از یاری اسلام و امام برندارید
به گزارش نوید شاهد استان قم، علی شاهواروقى فراهانى فرزند اسداله، متولد دوم فروردین سال 1347 است. وی در اعزام‌هایی که به جبهه داشت به درجه جانبازی رسید و سرانجام در 29 دی ماه سال 1365 در سن 18 سالگی، عملیات کربلای 5 منطقه شلمچه به مقام شهادت نایل آمد.
در ادامه وصيت نامه شهید على شاهواروقى فراهانى را می خوانیم:
این بار خالص‌تر از گذشته آمده‌ام
«و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون» مپنداريد كسانى كه در راه خدا و براى خدا كشته مى‌شوند، مرده‌اند بلكه زنده‌اند و نزد خداى خويش روزى مى‌خورند.
با سلام و درود بى‌كران به محضر مبارك حضرت مهدى (عج) و با سلام و درود بر سالار شهيدان حسين بن على (ع) و با درود بر يگانه رهبر انقلاب، بت‌شكن قرن، بنيان‌گذار جمهورى اسلامى ايران، امام خمينى و صلوات و رحمت بى‌پايان الهى بر تمامى شهيدان زنده انقلاب و جنگ تحميلى باشد.
و با سلام به صبر و استقامت اسرا، سلام بر پيكر گمشده شهدا، درود خدا و رسول اسلام بر امام امت و ملت شهيدپرور و تمامى عزيزان رزمنده و پيكارگران شهادت طلب.
پروردگارا اى دواى دردمندان، از كارهايى كه كردم به تو پناه مى‌برم. از اينكه مرگ را فراموش كردم، از اين كه در راهت سستى كردم، از اين كه حق والدين را ادا نكردم. بارالها تو ميدانى كه اين بار خالص‌تر از گذشته آمده‌ام.
اول آزادی کربلا و سپس قدس
خدايا درونم جنب و جوشی بر پاست. نمى‌دانم چه مى‌گذرد. شوق دیدار دارم. بارالها تو خوب مى‌دانى كه عاشقان تو در راه حسين (ع) به جبهه‌هاى حق علیه باطل آمده است. تا به يارى تو كربلا و بعد از آن قدس شريف را از لوث كفار آزاد سازد.
و اينك ما مى‌رويم تا مردانگى را در حد كمال تجربه كنيم. اما وصيتى دارم و آن اين است كه از تمامى كسانى كه با آنها رابطه و برخورد داشتم و مرا مى‌شناسند، خصوصا برادران عضو پايگاه مى‌خواهم كه اين بنده حقير را حلال كنند .
مپندارید آنهايى كه در راه خدا كشته شده‌اند، مرده‌اند
پدر و مادر عزيز و گرامي ام بايد به شما تبريك بگويم كه توانستید فرزندی تربيت كنید تا در راه خدا به جهاد برخیزد. از شما چگونه قدردانى كنم. بدانید، انسان در هر سنى و هر كجا كه باشد مرگ به سراغش خواهد آمد، اما چه سعادتى بهتر از اين كه در راه خدا كشته شود. در این راه شما هم صبور باشید.
پدر و مادر عزيزم بدانيد، راهى كه انتخاب كرده‌ام آگاهانه و به ميل و صلاح خود بوده است و من با تمام وجود به جبهه‌ها قدم گذاشته‌ام.
مادرم مبادا براى من سياه بپوشى و همچنين گريه كنى. به ياد كربلاى حسين (ع) باش و برای شهدای کربلا گريه كن و هرگز مپندار كه آنهايى كه در راه خدا كشته شده‌اند، مرده‌اند. براى من گريه نكنيد برادران و خواهرانم، از اينكه نتوانستم براى شما برادرى خوب باشم و يا كارى كردم که از من رنجيده خاطر شده‌ايد، پوزش مى‌طلبم. مرا حلال كنيد.
دست از یاری امام برندارید
پدر و مادر عزيزم از اينكه از ميان شما رفته‌‌ام، صبر و استقامت خودتان را از دست ندهيد كه خداوند مى‌فرمايد: «ان الله يحب الصابرين» خداوند دوست دارد صابرين را.
برادرانم ادامه دهنده راه شهدا باشيد. علم بیاموزید تا براى انقلاب كار مفيدى انجام داده باشيد. دست از يارى امام امت بر نداريد. مساجد را پر كنيد و مرا در گلزار شهداى قم به خاك بسپاريد.
