شهيد يداله سعادت باقري؛ در آرزوی زیارت

شهيد يداله سعادت باقري در سال 1333 در چوگان از توابع همدان چشم به جهان گشود. از همان كودكي علاقه و استعداد ديني خود را بروز مي داد، در مسجد حاضر مي شد و به نماز اهميت مي داد. تحصيلات خود را تا پايان دوره راهنمائي روزانه ادامه داد و سپس تا سوم دبيرستان روزها كار مي كرد و شبها به تحصيل خود ادامه مي داد. در جواني با همت والائي كه داشت از مخروبه بودن مسجد محل در رنج بود لذا به تعمير آن پرداخت كه با دست خود آن را سفيدكاري نمود و اكنون به يادگار مانده است.

وي قبل از انقلاب به هوا نيرو رفت اما فضاي آن وقت ارتش نتوانست او را از حقايق ديني و اجتماعي دور سازد در همان حال هيچگاه در انجام فرائض ديني و اجتماعي كوتاهي نمي كرد و در ميان ديگر ارتشيان به تبليغ دين خدا مي پرداخت تا جائي كه اين موضوع بر فرماندهان گران آمده او را بخاطر گرفتن روزه و تشويق پرسنل ديگر به اين امر و نيز فرستادن صلوات و به استهزا گرفتن فرماندهان طاغوتي به شدت مورد مواخذه و بازجوئي قرار مي دهند و به مدت هفت روز زنداني و او را به عنوان يك عنصر سياسي مذهبي تحت نظر قرار مي دهند كه موضوع پرونده ايشان به فرماندهان عالي رتبه آن زمان كشيده مي شود. در يكي از اسناد كه فرمانده گردان به فرمانده لشگر77 و نيز به ضد اطلاعات ارتش گزارش نموده است چنين آمده:

برابر اطلاع واصله درجه دار ياد شده بالا (يداله سعادت باقري) تصميم مي گيرد شب مورخه 57/11/9 را روزه بگيرد و به همين انگيزه شب روز  مزبور تعدادي از سربازان يگان را اغفال و تشويق به روزه گرفتن مي نمايد كه بلافاصله درجه دار مزبور به دفتر من احضار و پس از نصيحت و تذكرات لازم در مورد تصميمي كه داشت وضع حساس و موقعيت فعلي مملكت به وي گوشزد و او را از روزه گرفتن منصرف نمود.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي به آرزوي ديرينه اش رسيد و با آنكه چند ماهي از ازدواج ايشان نمي گذشت ليكن خود را محصور در خانه و زندگي دنيوي ننمود. شوق خدمت و دفاع از حاكميت اسلام و قرآن در وجودش شعله ور بود، براي سركوب عوامل ضد انقلاب در گنبد ماموريت گرفت و سراسيمه بدانجا شتافت و تا پاي جان جنگيد و ماموريت خود را به نحو احسن انجام داد. وي در كيفيت رزم خود براي خانواده اش چنين نقل كرده است: وقتي درگيري در اوج خود بود من با گفتن الله اكبر جلو مي رفتم و آنهمه تيراندازي كه بسويم مي شد گلوله اي به من اصابت نكرد و اين لطف خداوند بود. وي پس از بازگشت پيروزمندانه بخاطر موفقیت در انجام ماموريت گوسفندي قرباني نمود، پس از مدت كوتاهي مجدداً براي مبارزه با گروهكهاي ضد خلق و وابسته به كردستان اعزام گرديد و در آنجا نيز پس از جانفشاني بسيار در راه پاسداري از انقلاب اسلامي و تماميت ارضي ميهن اسلامي بدست عوامل خود فروخته حزب دمكرات به شهادت رسيد.

شهيد سعادت باقري هميشه در آرزوي زيارت امام خود بود كه در قم يكبار موفق به زيارت ايشان شد.

او روحي آزاد و اخلاقي اسلامي و پسنديده داشت، به والدين احترام فوق العاده مي گذاشت و با همكاران بسيار صميمي و مهربان بود.   روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم