«شهید بنیاب» و تواصی به صبر

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید عبادالله بنیاب در سال ۱۳۴۱ در روستای داشکسن هشت رود از توابع آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود. در شش سالگی وارد دبستان شد اما به دلیل نبود معلم در روستا فقط یک سال توانست تحصیل کند و پس از آن در کشاورزی کمک کار و پشتیبان پدر شد.

از سال ۱۳۵۵ زمستانها به قم می آمد و فصل های دیگر برای کمک به پدر به روستا باز می گشت. این رفت و آمدها از او فردی صبور و نجیب ساخته بود. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی عبادالله بیشتر اوقات خود را در قم سپری می‌کرد. انقلاب تاثیر بسزایی در روحیه او داشت. او به انقلاب فعالیت‌های انقلابی عشق می ورزید. عبادالله قبل از عزیمت به سربازی در پایگاه مسجد فاطمی قم با بچه‌های بسیج همکاری داشت و شبها را در این پایگاه می گذراند.

 پس از گذراندن سه ماه دوره ی آموزشی در منطقه عجب شیر به سنندج اعزام شد و در آنجا با اشرار و کوموله در ستیز بود. شهید بنیاب آنقدر مشتاق و تشنه شهادت بود که همیشه میگفت: «جوان های بسیاری از ما شهید شدند، اگر من هم شهید شدم، بی تابی نکنید.» من هم مثل جوان های دیگر.» شهید، همان چند روزی را که به مرخصی می آمد دوست داشت به دیگران کمک کند و حضورش برای مردم مفید باشد. او سرانجام در تاریخ چهارم آبان ماه 1361 در یک درگیری تن به تن با حزب کمال در اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیه سر به لقاءالله پیوست و پیکر و پاک مطهرش در گلزار شهدای قم آرام گرفت.

منبع: کتاب سبز قامتان